LITERATURA:
- Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017, (il. s. 204,205)
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz The Cooper Union for the Advancement of Science and Art w Nowym Jorku. W swojej twórczości analizuje relacje między mikro- i makrokosmosem, odwołując się do nauki, kosmologii i koncepcji filozoficznych. Artysta za punkt odniesienia przyjmuje naturę, analizując relacje między człowiekiem a otoczeniem.
Prezentowana rzeźba pochodzi z cyklu Anatomia Przestrzeni ,a jej geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. " Moduły ukladają się w różne konfiguracje, stykają się ze sobą bezpośrednio: usta w usta, oko w oko, z ucha do ucha, albo za pośrednictwem kształtowników, którymi artysta łączy uszy, nosy itd. (Anatomia przestrzeni, 2012-2017). W archi-rzeźbach artysta zmaterializował idee: bliskości/oddalenia, sympatii/antagonizmu, porozumienia/nieporozumienia. Tego rodzaju interpretację podpowiadają zresztą tytuły prac: Przedwczesne powitanie, Flirt, Przeniesienie. Złączenie usta-usta oznaczać może pocałunek albo rozmowę, kombinacja oko w oko- wymianę spojrzeń itd. Można powiedzieć,że "anatomie przestrzeni" to konceptualne modele sposobów przejawiania się cielesnej obecności człowieka w świecie, która obejmuje sferę kontaktów fizycznych i komunikacji między ciałami." (Patrycja Cembrzyńska, Rozszczelnienie w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne Mikrokosmologie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017, s. 86)
LITERATURA:
- Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie. Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017, (il. s. 204,205)
Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz The Cooper Union for the Advancement of Science and Art w Nowym Jorku. W swojej twórczości analizuje relacje między mikro- i makrokosmosem, odwołując się do nauki, kosmologii i koncepcji filozoficznych. Artysta za punkt odniesienia przyjmuje naturę, analizując relacje między człowiekiem a otoczeniem.
Prezentowana rzeźba pochodzi z cyklu Anatomia Przestrzeni ,a jej geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. " Moduły ukladają się w różne konfiguracje, stykają się ze sobą bezpośrednio: usta w usta, oko w oko, z ucha do ucha, albo za pośrednictwem kształtowników, którymi artysta łączy uszy, nosy itd. (Anatomia przestrzeni, 2012-2017). W archi-rzeźbach artysta zmaterializował idee: bliskości/oddalenia, sympatii/antagonizmu, porozumienia/nieporozumienia. Tego rodzaju interpretację podpowiadają zresztą tytuły prac: Przedwczesne powitanie, Flirt, Przeniesienie. Złączenie usta-usta oznaczać może pocałunek albo rozmowę, kombinacja oko w oko- wymianę spojrzeń itd. Można powiedzieć,że "anatomie przestrzeni" to konceptualne modele sposobów przejawiania się cielesnej obecności człowieka w świecie, która obejmuje sferę kontaktów fizycznych i komunikacji między ciałami." (Patrycja Cembrzyńska, Rozszczelnienie w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne Mikrokosmologie, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017, s. 86)