Rysunek z cyklu Fizjonomia przestrzeni, przedstawia dwa przenikające się ujęcia obrotu ludzkiej głowy. Łącząca je geometryczna siatka linii powstała w wyniku połączenia otworów narządów zmysłów w ludzkiej twarzy. Rysunki koncepcyjne są swego rodzaju studiami, w których artysta wypracowuje moduły form przestrzennych. W prezentowanym rysunku nawiązującym do studiów anatomicznych głowy kształtuje własną gramatykę form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Ideę przekształcania architektoniki ciała w architektonikę przestrzeni rozwija w zainicjowanej w 2012 r. serii rysunków, rzeźb i modeli przestrzennych objętych wspólnym tytułem Anatomia przestrzeni.
Rysunki z serii Anatomia przestrzeni reprodukowane w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017.
2015
Rysunek, biała kredka, kalka, wym. 39,5 x 28,5 cm; w oprawie (drewniana rama, szkło)
Sygn. dat. i tytuł na odwrocie oprawy
Rysunek z cyklu Fizjonomia przestrzeni, przedstawia dwa przenikające się ujęcia obrotu ludzkiej głowy. Łącząca je geometryczna siatka linii powstała w wyniku połączenia otworów narządów zmysłów w ludzkiej twarzy. Rysunki koncepcyjne są swego rodzaju studiami, w których artysta wypracowuje moduły form przestrzennych. W prezentowanym rysunku nawiązującym do studiów anatomicznych głowy kształtuje własną gramatykę form, których geometria wywiedziona jest z anatomii ludzkiego ciała. Ideę przekształcania architektoniki ciała w architektonikę przestrzeni rozwija w zainicjowanej w 2012 r. serii rysunków, rzeźb i modeli przestrzennych objętych wspólnym tytułem Anatomia przestrzeni.
Rysunki z serii Anatomia przestrzeni reprodukowane w: Jarosław Kozakiewicz. Subiektywne mikrokosmologie, Zachęta - Narodowa Galeria Sztuki, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 2017.