Vaneste & Delettrez działali w Paryżu na ulicy 27 rue du Vert-Bois w latach 1883-88.
W roku 1886 Józef Ignacy Kraszewski przebywał w San Remo oraz w Szwajcarii zwolniony na urlop zdrowotny po 1,5 rocznym pobycie w twierdzy w Magdeburgu (jako obywatel Saksonii został skazany za zdradę stanu i współpracę z wywiadem francuskim). Napisał i ukończył tam m.in. Saskie Ostatki, Czarną godzinę i Błogosławionych. Do aresztu nie powrócił - w roku 1887 zmarł w Genewie. Podczas pobytu w San Remo odbyła się gala ku czci Kraszewskiego. Ofiarodawcą filiżanki mógł być jeden z dwóch synów ziemianina z Podola posiadającego także majątki w okolicach Odessy (uczestnika powstania listopadowego) Karola Ścibor - Marchockiego h. Ostoja (1794-1881) i Eleonory Roguskiej h. Ostoja: Kazimierz (1858-1914) lub Karol (1859-1926).
Vaneste & Delettrez, Paryż, Francja, ok. 1886
Srebro próby 1;
waga: 152 g.;
wys. filiżanki 5,7 cm; średnica spodka: 12,7 cm
Puncowane: głowa Minerwy z cyfrą 1 | w rombie litery V i D pomiędzy którymi kosz z uchwytami | Filiżanka dodatkowo: w prostokącie krab - punca dla małych wyrobów
Na odwrocie spodka dedykacja: J. I. Kraszewskiemu od K. Hr. Ścibor-Marchockiego - San Remo 1886
Vaneste & Delettrez działali w Paryżu na ulicy 27 rue du Vert-Bois w latach 1883-88.
W roku 1886 Józef Ignacy Kraszewski przebywał w San Remo oraz w Szwajcarii zwolniony na urlop zdrowotny po 1,5 rocznym pobycie w twierdzy w Magdeburgu (jako obywatel Saksonii został skazany za zdradę stanu i współpracę z wywiadem francuskim). Napisał i ukończył tam m.in. Saskie Ostatki, Czarną godzinę i Błogosławionych. Do aresztu nie powrócił - w roku 1887 zmarł w Genewie. Podczas pobytu w San Remo odbyła się gala ku czci Kraszewskiego. Ofiarodawcą filiżanki mógł być jeden z dwóch synów ziemianina z Podola posiadającego także majątki w okolicach Odessy (uczestnika powstania listopadowego) Karola Ścibor - Marchockiego h. Ostoja (1794-1881) i Eleonory Roguskiej h. Ostoja: Kazimierz (1858-1914) lub Karol (1859-1926).