Wspólnym mianownikiem dla różnych obszarów twórczej aktywności Pawła Althamera jest człowiek. Praca z ludźmi i o ludziach, wliczając w to także autoanalityczne podejście artysty, który nie stroni od tworzenia autoportretów, jest kluczem do zrozumienia jego sztuki. „Współpraca to kluczowy element praktyki Althamera. Regularnie współtworzy z rodziną, sąsiadami, a nawet ze zmarginalizowanymi członkami społeczeństwa. W ten sposób powstają totemy, jak nazywa je artysta, rzeźby, które noszą ślady kooperacyjnego procesu. Dla niego liczy się przede wszystkim zaproszenie innych do kreatywnego doświadczenia, niekoniecznie efekt finalny”. Największą popularność przyniosły artyście interwencje, działania czy performanse, w które angażował innych ludzi (m.in. Bródno 2000), lecz mimo to nigdy nie zrezygnował z medium, od którego zaczynał – rzeźby.
Paweł Althamer (ur. 1967 w Warszawie) – rzeźbiarz, performer, twórca instalacji i filmów wideo. Absolwent Kowalni, pracowni Grzegorza Kowalskiego w warszawskiej ASP, obok m.in. Katarzyny Kozyry, Jacka Adamasa czy Jacka Markiewicza. Uhonorowany prestiżową nagrodą Vincenta Van Gogha, przyznaną przez holenderską The Broere Charitable Foundation (2004). W rzeźbach figuralnych wykorzystuje nietypowe materiały, które podkreślają organiczność, materialność i przemijalność ludzkiego ciała, prowadzi też akcje i interwencje społeczne. Jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Zachęty i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
ceramika szkliwiona, 27 x 8,5 x 7 cm,
sygnowana u dołu: ’ALTHAMER’
Wspólnym mianownikiem dla różnych obszarów twórczej aktywności Pawła Althamera jest człowiek. Praca z ludźmi i o ludziach, wliczając w to także autoanalityczne podejście artysty, który nie stroni od tworzenia autoportretów, jest kluczem do zrozumienia jego sztuki. „Współpraca to kluczowy element praktyki Althamera. Regularnie współtworzy z rodziną, sąsiadami, a nawet ze zmarginalizowanymi członkami społeczeństwa. W ten sposób powstają totemy, jak nazywa je artysta, rzeźby, które noszą ślady kooperacyjnego procesu. Dla niego liczy się przede wszystkim zaproszenie innych do kreatywnego doświadczenia, niekoniecznie efekt finalny”. Największą popularność przyniosły artyście interwencje, działania czy performanse, w które angażował innych ludzi (m.in. Bródno 2000), lecz mimo to nigdy nie zrezygnował z medium, od którego zaczynał – rzeźby.
Paweł Althamer (ur. 1967 w Warszawie) – rzeźbiarz, performer, twórca instalacji i filmów wideo. Absolwent Kowalni, pracowni Grzegorza Kowalskiego w warszawskiej ASP, obok m.in. Katarzyny Kozyry, Jacka Adamasa czy Jacka Markiewicza. Uhonorowany prestiżową nagrodą Vincenta Van Gogha, przyznaną przez holenderską The Broere Charitable Foundation (2004). W rzeźbach figuralnych wykorzystuje nietypowe materiały, które podkreślają organiczność, materialność i przemijalność ludzkiego ciała, prowadzi też akcje i interwencje społeczne. Jego prace znajdują się m.in. w kolekcjach Zachęty i Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.