Studiował malarstwo w warszawskiej ASP ( 1948 -1954) pod kierunkiem Artura Nacht-Samborskiego. Na początku swoich poszukiwań artystycznych tworzył nostalgiczne pejzaże okolic Warszawy. W latach 50-tych wypracował swój oryginalny styl. Tworzył kompozycje wertykalnie i horyzontalnie ułożonych, maksymalnie uproszczonych postaci ludzkich. Ta osobista formuła jest nasycona ładunkiem lęków i rozterek egzystencjalnych pokolenia "młodzieży wojennej". Dokonania Lebensteina docenili krytycy francuscy którzy przyznali mu Grand Prix na I Międzynarodowym Biennale Młodych w Paryżu.