Język łaciński. Karta pergaminowa 57 x 40 cm. Z autografem cesarza (po lewej stronie) i jego sekretarzy (po prawej). Doskonale zachowana cesarska pieczęć majestatyczna z czerwonego laku (średnica 9 cm). Na pieczęci wizerunek cesarskiego, dwugłowego orła z tarczą herbową rodu Habsburgów pod koroną cesarską na piersi. Wokół dookolny napis renesansową antykwą kapitałową: + FERDINANDVS. D. G. ELECTVS ROM. IMP. SEMP. AVG. AC GERM. HUNGARIAE BOEM. DAL. CROA. SCLA. ETC. ARCHID. AVSTRIAE ETC. Pieczęć lakowa znajduje się w woskowej miseczce stanowiącej dla niej otoczkę ochronną (o średnicy 12 cm), w której zatopiono jedwabny sznur, przepleciony przez pergamin dokumentu. Dokument pisany pięknym renesansowym pismem, o lekko pochylonym dukcie, oblatowany dwukrotnie w epoce na stronie verso.
Potwierdzenie prawa do cotygodniowego jarmarku dla miasta Varalya
(Warallija w dokumencie) położonym "in Comitatu Scepusien (sis)" w Senioracie Albeńskim (Senioratus Albensis) w Transylwanii (węgierski Siedmiogród), należącym wówczas do rodu Batorych. Przywilej ten wystawił po raz pierwszy na zamku w Budzie Władysław Pogrobowiec zgodnie ze średniowiecznym sposobem datowania "feria sexta proxima ante festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum" czyli 1 maja 1456 r. Ponieważ Siedmiogród przechodził wtedy z rąk do rąk, mogło się zdarzyć, że ten ważny przywilej został zniszczony w czasie działań wojennych i prawie po stu latach odtworzono go ponownie, zapewne na podstawie poszukiwań w archiwach. Dokument podpisany drżącą ręką cesarza Ferdynanda, który niewiele ponad miesiąc po jego wystawieniu zmarł.
Ferdynand I Habsburg (ur. 10 marca 1503 r. w Alcalá de Henares, zm. 25 lipca 1564 r. w Wiedniu), arcyksiążę Austrii oraz książę Styrii, Krainy i Karyntii od 1521 r., hrabia Tyrolu od 1522, król Czech i Węgier od 1526 r., król niemiecki od 1531 r., cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1556 r.
Syn króla Kastylii Filipa I Pięknego i królowej Kastylii Joanny Szalonej. Brat i następca Karola V Habsburga na tronie cesarskim. Mąż Anny Jagiellonki, córki króla Czech i Węgier Władysława II Jagiellończyka. Ojciec cesarza rzymsko-niemieckiego, króla Czech i Węgier Maksymiliana II Habsburga oraz królowych polskich Elżbiety Habsburżanki i Katarzyny Habsburżanki.
Na terenach ówczesnego Siedmiogrodu panował wówczas ród Batorych (węg. Báthory). Jego najbardziej znanymi przedstawicielami byli król Polski Stefan Batory oraz księżna Elżbieta Batory.
Dokument doskonale zachowany, Drobny uszczerbek zewnętrznej krawędzi pieczęci lakowej bez uszczerbku dla tekstu. Unikat na dzisiejszym polskim i europejskim rynku antykwarycznym.
Literatura: Wagner Carolus, Analecta Scepusii Sacri et profani, t. 1-3, Posonii et Cassoviae 1778
Potwierdzenie przez cesarza Ferdynanda I Habsburga przywileju przyznanego w 1456 roku w Budzie przez króla Władysława Pogrobowca na cotygodniowy jarmark dla miasta Varalya (Warallija w dokumencie) położonego w Senioracie Albeńskim (Senioratus Albensis) w Transylwanii (węgierski Siedmiogród), należącym wówczas do rodu Batorych. Z jednym z ostatnich PODPISÓW cesarza. Dokument wystawiony w Wiedniu dnia 17 czerwca 1564 roku.
Język łaciński. Karta pergaminowa 57 x 40 cm. Z autografem cesarza (po lewej stronie) i jego sekretarzy (po prawej). Doskonale zachowana cesarska pieczęć majestatyczna z czerwonego laku (średnica 9 cm). Na pieczęci wizerunek cesarskiego, dwugłowego orła z tarczą herbową rodu Habsburgów pod koroną cesarską na piersi. Wokół dookolny napis renesansową antykwą kapitałową: + FERDINANDVS. D. G. ELECTVS ROM. IMP. SEMP. AVG. AC GERM. HUNGARIAE BOEM. DAL. CROA. SCLA. ETC. ARCHID. AVSTRIAE ETC. Pieczęć lakowa znajduje się w woskowej miseczce stanowiącej dla niej otoczkę ochronną (o średnicy 12 cm), w której zatopiono jedwabny sznur, przepleciony przez pergamin dokumentu. Dokument pisany pięknym renesansowym pismem, o lekko pochylonym dukcie, oblatowany dwukrotnie w epoce na stronie verso.
Potwierdzenie prawa do cotygodniowego jarmarku dla miasta Varalya
(Warallija w dokumencie) położonym "in Comitatu Scepusien (sis)" w Senioracie Albeńskim (Senioratus Albensis) w Transylwanii (węgierski Siedmiogród), należącym wówczas do rodu Batorych. Przywilej ten wystawił po raz pierwszy na zamku w Budzie Władysław Pogrobowiec zgodnie ze średniowiecznym sposobem datowania "feria sexta proxima ante festum beatorum Philippi et Jacobi apostolorum" czyli 1 maja 1456 r. Ponieważ Siedmiogród przechodził wtedy z rąk do rąk, mogło się zdarzyć, że ten ważny przywilej został zniszczony w czasie działań wojennych i prawie po stu latach odtworzono go ponownie, zapewne na podstawie poszukiwań w archiwach. Dokument podpisany drżącą ręką cesarza Ferdynanda, który niewiele ponad miesiąc po jego wystawieniu zmarł.
Ferdynand I Habsburg (ur. 10 marca 1503 r. w Alcalá de Henares, zm. 25 lipca 1564 r. w Wiedniu), arcyksiążę Austrii oraz książę Styrii, Krainy i Karyntii od 1521 r., hrabia Tyrolu od 1522, król Czech i Węgier od 1526 r., król niemiecki od 1531 r., cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego od 1556 r.
Syn króla Kastylii Filipa I Pięknego i królowej Kastylii Joanny Szalonej. Brat i następca Karola V Habsburga na tronie cesarskim. Mąż Anny Jagiellonki, córki króla Czech i Węgier Władysława II Jagiellończyka. Ojciec cesarza rzymsko-niemieckiego, króla Czech i Węgier Maksymiliana II Habsburga oraz królowych polskich Elżbiety Habsburżanki i Katarzyny Habsburżanki.
Na terenach ówczesnego Siedmiogrodu panował wówczas ród Batorych (węg. Báthory). Jego najbardziej znanymi przedstawicielami byli król Polski Stefan Batory oraz księżna Elżbieta Batory.
Dokument doskonale zachowany, Drobny uszczerbek zewnętrznej krawędzi pieczęci lakowej bez uszczerbku dla tekstu. Unikat na dzisiejszym polskim i europejskim rynku antykwarycznym.
Literatura: Wagner Carolus, Analecta Scepusii Sacri et profani, t. 1-3, Posonii et Cassoviae 1778