W latach 1945–46 studiował w Ecole des Beaux-Arts w Valenciennes. Do Polski przyjechał w 1950. Artysta od 1953 nie opuszczał sanatorium Bukowiec, gdzie leczył się na gruźlicę i gdzie po blisko 20 latach pobytu zmarł. Architektura i otoczenie sanatorium były też najczęstszymi motywami jego prac, choć nie zawsze traktowanymi dosłownie. Miał 19 wystaw indywidualnych w kraju i 3 za granicą (Wiedeń, Kopenhaga, Florencja). Brał udział w wystawach zbiorowych. Od 1966 r. był członkiem Société Internationale des Graveurs sur
Bois „XYLON”. W 1963 r. dostał nagrodę na V Biennale Grafików w Lublanie, w 1966 r. dwie nagrody (regulaminową i fundowaną) na Międzynarodowym Biennale w Krakowie. W 1967 r. otrzymał nagrodę na Międzynarodowej Wystawie Grafiki w Vancouver, a w 1972 r. nagrodę na II Międzynarodowym Biennale Grafiki w Fredrikstad. Laureat Nagrody Państwowej.
linoryt, papier, 6,5 x 4,5 cm,
sygn. p.d.: Józef Gielniak, opisany i dat. l.d.: lin. 65
W latach 1945–46 studiował w Ecole des Beaux-Arts w Valenciennes. Do Polski przyjechał w 1950. Artysta od 1953 nie opuszczał sanatorium Bukowiec, gdzie leczył się na gruźlicę i gdzie po blisko 20 latach pobytu zmarł. Architektura i otoczenie sanatorium były też najczęstszymi motywami jego prac, choć nie zawsze traktowanymi dosłownie. Miał 19 wystaw indywidualnych w kraju i 3 za granicą (Wiedeń, Kopenhaga, Florencja). Brał udział w wystawach zbiorowych. Od 1966 r. był członkiem Société Internationale des Graveurs sur
Bois „XYLON”. W 1963 r. dostał nagrodę na V Biennale Grafików w Lublanie, w 1966 r. dwie nagrody (regulaminową i fundowaną) na Międzynarodowym Biennale w Krakowie. W 1967 r. otrzymał nagrodę na Międzynarodowej Wystawie Grafiki w Vancouver, a w 1972 r. nagrodę na II Międzynarodowym Biennale Grafiki w Fredrikstad. Laureat Nagrody Państwowej.