Yaroslav Bidiuk (ur.1999) swoja drogę artystyczną rozpoczął w mieście Chmielnicki (Zachodnia Ukraina). Po ukończeniu szkoły przygotowywał się w zakresie malarstwa i rysunku w pracowni Olega Demko. W 2017 roku podjął studiów Malarstwa na Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie. Pod czas studiów brał udział w licznych plenerach oraz wspólnych wystawach m.in. w Galerii pod Baranami, , Zatorskim Centrum Kultury oraz klasztorze w Tyńcu. W 2020 roku miałm wystawę indywidualną w mieście rodzinnym. W 2022 obronił dyplom z malarstwa pod kierownictwem prof. Małgorzaty Wielek-Mandreli.
Cykl Incarnatio jest sumą intuicyjnych poszukiwań odpowiedzi na fundamentalne pytania, które nurtują ludzkość. Dotyczą one niepojętej relacji wiecznego Boga ze stworzoną przez niego naturą ludzką, związku niematerialnego świata z materialnym. Cykl ten to refleksje młodego artysty dotyczące jednostki we wszechświecie. W kompozycjach odzwierciedla to, co niematerialne - zawieszone w przestrzeni wypełnionej własnymi przeżyciami.
Olej, płótno; 130 x 100 cm
Sygn. na odwrocie: Jarosław Biduk/ olej, płótno/ 2022/ ,,Ethereum”/ 130 x 100 cm
Yaroslav Bidiuk (ur.1999) swoja drogę artystyczną rozpoczął w mieście Chmielnicki (Zachodnia Ukraina). Po ukończeniu szkoły przygotowywał się w zakresie malarstwa i rysunku w pracowni Olega Demko. W 2017 roku podjął studiów Malarstwa na Uniwersytecie Pedagogicznym im. KEN w Krakowie. Pod czas studiów brał udział w licznych plenerach oraz wspólnych wystawach m.in. w Galerii pod Baranami, , Zatorskim Centrum Kultury oraz klasztorze w Tyńcu. W 2020 roku miałm wystawę indywidualną w mieście rodzinnym. W 2022 obronił dyplom z malarstwa pod kierownictwem prof. Małgorzaty Wielek-Mandreli.
Cykl Incarnatio jest sumą intuicyjnych poszukiwań odpowiedzi na fundamentalne pytania, które nurtują ludzkość. Dotyczą one niepojętej relacji wiecznego Boga ze stworzoną przez niego naturą ludzką, związku niematerialnego świata z materialnym. Cykl ten to refleksje młodego artysty dotyczące jednostki we wszechświecie. W kompozycjach odzwierciedla to, co niematerialne - zawieszone w przestrzeni wypełnionej własnymi przeżyciami.