Reprodukowana:
Mała galeria sztuki emigracyjnej. Ze zbiorów Archiwum Emigracji. Toruń 2002, s. 18.
Jedna z największych indywidualności polskiej grafiki. Po studiach w krakowskiej akademii (1899-1903) wyjechał do Paryża, gdzie pracował ponad 60 lat, bywając dość często w Polsce i uczestnicząc w polskim życiu artystycznym. "W sztuce był samotnikiem strzegącym swej niezależności [...] W grafice Brandla [...] spotykają się także wysokiego lotu sublimacje z przyziemną, dotykalną cielesnością. [...] Z pozycji wszechstronnie opanowanego warsztatu mógł [...] zaryzykować swobodne igranie z ciałem ludzkim. Stąd perwersyjna finezja Pocałunku i paru innych erotyków..." (Irena Jakimowicz).
akwaforta z akwatintą, na papierze czerpanym z filigranem "Arches",
32 x 29 cm na arkuszu
66 x 50 cm, sygnowana ołówkiem p.d. "Brandel"
Reprodukowana:
Mała galeria sztuki emigracyjnej. Ze zbiorów Archiwum Emigracji. Toruń 2002, s. 18.
Jedna z największych indywidualności polskiej grafiki. Po studiach w krakowskiej akademii (1899-1903) wyjechał do Paryża, gdzie pracował ponad 60 lat, bywając dość często w Polsce i uczestnicząc w polskim życiu artystycznym. "W sztuce był samotnikiem strzegącym swej niezależności [...] W grafice Brandla [...] spotykają się także wysokiego lotu sublimacje z przyziemną, dotykalną cielesnością. [...] Z pozycji wszechstronnie opanowanego warsztatu mógł [...] zaryzykować swobodne igranie z ciałem ludzkim. Stąd perwersyjna finezja Pocałunku i paru innych erotyków..." (Irena Jakimowicz).