Studiował w ASP w Krakowie - dyplom uzyskał na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. W. Taranczewskiego. Był profesorem macierzystej uczelni oraz Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie. Był laureatem wielu wyróżnień i nagród, m.in. nagrody im. W. Wojtkiewicza oraz Ministerstwa Kultury i Sztuki, za całokształt twórczości. Z. Maciejewski uważał się za kontynuatora polskiego modernizmu. W jego twórczości powtarzały się wątki mitologiczne, religijne, alegoryczne, erotyki, portrety. Od początku lat 80-tych Maciejewski zaczął częściej malować w plenerze - zainteresował go problem światła.