Pastel przedstawia elegancką młodą kobietę ubraną i uczesaną, w prostej białej sukni i krótkich włosach strzyżonych w chłopięcym stylu, na modłę okresu Art Deco z lat 30. Jej lewe ramię opiera się na małym stoliku. Za nią, niczym wspomnienie, które zanika i powraca jednocześnie, odbija się echem rzeźba przedstawiająca tors młodej kobiety. Poznajemy twórczość polskiego rzeźbiarza Henryka Kuny (1879-1945), członka warszawskiej grupy Rytm. Akt kobiety – Rozcięty tułów powyżej kolan, 1926, obecnie znajdujący się w Muzeum Narodowym w Warszawie, był częścią kolekcji Bronisława Krystall. Znany warszawski kolekcjoner kupił go w tym samym roku, w którym powstał. Można przypuszczać, że portretowana przez Kamira kobieta była bliska kolekcjonerowi. Czy to Izabela Rotmil, jego ukochana żona, która zmarła przedwcześnie w 1918 roku w wieku 25 lat? Kiedy Izabela zmarła tragicznie, Henryk Kuna poprosił Krystall o wykonanie jej rzeźbionego portretu. Dzieło nie zadowoliło mecenasa, ale zapoczątkowało współpracę rzeźbiarza z kolekcjonerem. Czy to jest ta historia, o której opowiada nam Kamir, który zawsze wprowadzał do swoich dzieł elementy symboliczne? Krystall kilkakrotnie, w różnej formie, upamiętniał swoją żonę, nawet długo po jej śmierci, a nawet wtedy, gdy mieszkał już ze swoją nową partnerką Leontyną Hornstein. Pastel ten, o prostej i eleganckiej kompozycji, o subtelnej i delikatnej kolorystyce, niczym piękne wspomnienie, świadczy o wielkim talencie Kamira jako portrecisty. Leon Kaufman, zwany Kamirem, studia artystyczne rozpoczął w klasie rysunku Wojciecha Gersona w Warszawie około 1888 roku. W latach 1895-1897 studiował u Simona Hollósy'ego w Monachium, a w 1898 w Académie Julian w Paryżu. Następnie na dwa lata wrócił do Warszawy, by w 1902 osiąść na stałe w Paryżu. Od 1922 wynajmował pracownię w Louveciennes i tam osiedlał się, wracając jednak do Warszawy na wystawy. W Paryżu swoje prace wystawiał na Salonach d'Automne, Société Nationale des Beaux-Arts, w Tuileries, a także na wystawach sztuki polskiej. Widoczne są także w paryskich galeriach. Swoje prace prezentuje także w innych miastach europejskich: Londynie, Wenecji, Wiedniu i Rzymie. Kaufmann swoją sławę zawdzięcza portretom znanych osób i pięknych kobiet. Jako architekt pejzażu malował widoki miejskie, motywy bretońskie oraz inne regiony Europy, które odwiedzał podczas swoich licznych podróży: Włochy, Węgry, południe Francji, a także widoki wnętrz i panele dekoracyjne. Był wrażliwym kolorystą i eksperymentatorem, pracującym głównie w technice olejnej i pasteli. Jego prace często skłaniają się ku symbolice. Ewa Bobrowska-Mielniczuk
Pastel na papierze naklejonym na płótno, 161 x 68 cm,
Sygn. dat. i opis p.d. „Kamir Paris 1932”. Dawne, zakonserwowane rozdarcie l.d. stronie.
Pastel przedstawia elegancką młodą kobietę ubraną i uczesaną, w prostej białej sukni i krótkich włosach strzyżonych w chłopięcym stylu, na modłę okresu Art Deco z lat 30. Jej lewe ramię opiera się na małym stoliku. Za nią, niczym wspomnienie, które zanika i powraca jednocześnie, odbija się echem rzeźba przedstawiająca tors młodej kobiety. Poznajemy twórczość polskiego rzeźbiarza Henryka Kuny (1879-1945), członka warszawskiej grupy Rytm. Akt kobiety – Rozcięty tułów powyżej kolan, 1926, obecnie znajdujący się w Muzeum Narodowym w Warszawie, był częścią kolekcji Bronisława Krystall. Znany warszawski kolekcjoner kupił go w tym samym roku, w którym powstał. Można przypuszczać, że portretowana przez Kamira kobieta była bliska kolekcjonerowi. Czy to Izabela Rotmil, jego ukochana żona, która zmarła przedwcześnie w 1918 roku w wieku 25 lat? Kiedy Izabela zmarła tragicznie, Henryk Kuna poprosił Krystall o wykonanie jej rzeźbionego portretu. Dzieło nie zadowoliło mecenasa, ale zapoczątkowało współpracę rzeźbiarza z kolekcjonerem. Czy to jest ta historia, o której opowiada nam Kamir, który zawsze wprowadzał do swoich dzieł elementy symboliczne? Krystall kilkakrotnie, w różnej formie, upamiętniał swoją żonę, nawet długo po jej śmierci, a nawet wtedy, gdy mieszkał już ze swoją nową partnerką Leontyną Hornstein. Pastel ten, o prostej i eleganckiej kompozycji, o subtelnej i delikatnej kolorystyce, niczym piękne wspomnienie, świadczy o wielkim talencie Kamira jako portrecisty. Leon Kaufman, zwany Kamirem, studia artystyczne rozpoczął w klasie rysunku Wojciecha Gersona w Warszawie około 1888 roku. W latach 1895-1897 studiował u Simona Hollósy'ego w Monachium, a w 1898 w Académie Julian w Paryżu. Następnie na dwa lata wrócił do Warszawy, by w 1902 osiąść na stałe w Paryżu. Od 1922 wynajmował pracownię w Louveciennes i tam osiedlał się, wracając jednak do Warszawy na wystawy. W Paryżu swoje prace wystawiał na Salonach d'Automne, Société Nationale des Beaux-Arts, w Tuileries, a także na wystawach sztuki polskiej. Widoczne są także w paryskich galeriach. Swoje prace prezentuje także w innych miastach europejskich: Londynie, Wenecji, Wiedniu i Rzymie. Kaufmann swoją sławę zawdzięcza portretom znanych osób i pięknych kobiet. Jako architekt pejzażu malował widoki miejskie, motywy bretońskie oraz inne regiony Europy, które odwiedzał podczas swoich licznych podróży: Włochy, Węgry, południe Francji, a także widoki wnętrz i panele dekoracyjne. Był wrażliwym kolorystą i eksperymentatorem, pracującym głównie w technice olejnej i pasteli. Jego prace często skłaniają się ku symbolice. Ewa Bobrowska-Mielniczuk