Obraz pochodzi ze zbiorów rodziny książąt Czartoryskich.

Twórcą obrazu jest malarz z kręgu Carraccich. Wskazuje na to sposób przedstawienia postaci, towarzyszące scenie amorki, koloryt, a także gra skupionego i ukierunkowanego światła oraz cienia, które wyraziście modelują poszczególne bryły. W scenie ukazano Świętą Teresę w momencie, kiedy pada omdlona przed Świętą Rodziną. Matka Boska i Święty Józef stoją za Jezusem ukazanym w wieku kilkunastu lat, który trzyma naciągnięty łuk ze strzałą skierowaną w postać Świętej. Najświętsza Maria Panna trzyma w lewej ręce dwie inne strzały. Tak zaprezentowana wizja różni się od podstawowej wersji, według której Świętą Teresę ugodził w serce strzałą miłości Anioł. Tu tę rolę przejął Jezus wspierany przez swoich rodziców.