II poł. lat 40. XX w.
odbitka żelatynowo-srebrowa, 36 × 27 cm,
sygn. "Helena Hartwig" i pieczęć autorska na odwrocie
vintage

Helena Hartwig była najczęstszą portrecistką swojego męża. Wykonywała portrety typowo studyjne, ale także takie jak ten prezentowany - podczas pracy. Łączyła ich wspólna pasja do fotografii. Każde z nich realizowało się w tej dziedzinie niezależnie, jednocześnie razem prowadzili studio fotograficzne w Warszawie. Artystka była wrażliwa na urodę ludzi, czego dowodem były częste pochwały jej aranżacji portretowych przez klientów.