Malarz związany z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury; wśród nich, m.in. wnętrza Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Po wojnie chętnie malował także konie na tle krajobrazu. W latach 1936-1939 artysta używał także pseudonimu "Władysław Stachowicz".
DZWONNICA KOŚCIOŁA ŚW. ANNY W WARSZAWIE OD MARIENSZTATU, ok. 1935
Akwarela, papier; 23,5 x 18 (kompozycja); 34 x 27 (arkusz)
Sygnowany p.d.: Dzwonnica Bernardynów / Wł. Stachowicz
Malarz związany z Warszawą, gdzie stale mieszkał i pracował. W latach 1926-1931 studiował w warszawskiej Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa (dawna Klasa Rysunkowa). Wiodącym tematem jego obrazów były widoki miejskie, malowane olejno i akwarelą. W latach 1935-1938 stworzył cykl akwarel przedstawiających obiekty polskiej architektury; wśród nich, m.in. wnętrza Zamku Królewskiego w Warszawie i Pałacu w Wilanowie. Po wojnie chętnie malował także konie na tle krajobrazu. W latach 1936-1939 artysta używał także pseudonimu "Władysław Stachowicz".