Tadeusz Makowski - malarz, grafik i rysownik. W latach 1903-08 uczył się w krakowskiej Akademii u J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i J. Stanisławskiego studiując jednocześnie filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908 poprzez Monachium wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego Towarzystwa Artystów Polskich. Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907) i Lwowie (1910) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie.
[do każdego rysunku dołączona fotografia z potwierdzeniem autentyczności na odwrocie podpisanym przez: prof. dr Jerzego Sienkiewicza oraz Władysławę Jaworską]
a.SZKIC PŁASKORZEŹBY - WIELOPOSTACIOWA SCENA ZŁOŻENIA DO GROBU
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
b.SZKIC PŁYTY NAGROBNEJ BISKUPA W STROJU PONTYFIKALNYM
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
c.SZKIC PŁYTY NAGROBNEJ BISKUPA W STROJU PONTYFIKALNYM
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
d.SZKICE GŁÓW (3)
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
e.PORTRET MŁODEGO MĘŻCZYZNY (J. MEHOFFERA ?)
Ołówek, papier; 21 x 17 cm
f.SZKIC PŁYTY NAGROBNEJ ANNY NYECHANOWSKIEJ
Ołówek, papier; 21 x 17 cm
g.STUDIUM DRZEW LIŚCIASTYCH
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
h.PEJZAŻ PODGÓRSKI
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
i.SZKIC PEJZAŻOWY Z FRAGMENTEM PARKU
Ołówek, papier; 17 x 21 cm
cena wywoławcza każdej pracy - 9000zł
Tadeusz Makowski - malarz, grafik i rysownik. W latach 1903-08 uczył się w krakowskiej Akademii u J. Unierzyskiego, J. Mehoffera i J. Stanisławskiego studiując jednocześnie filologię na Uniwersytecie Jagiellońskiem. W roku 1908 poprzez Monachium wyjechał do Paryża, gdzie zamieszkał na stałe. Stamtąd wyjeżdżał na letnie sezony do Bretanii, Owerni oraz na południe Francji. Odbył też podróż artystyczną do Holandii i Belgii (1921). W Paryżu przyjaźnił się z wieloma znakomitymi malarzami, pisarzami oraz marszandami. Utrzymywał żywe kontakty z artystami polskimi przebywającymi we Francji i był prezesem paryskiego Towarzystwa Artystów Polskich. Swoje prace wystawiał w kraju - w Krakowie i Warszawie (od 1907) i Lwowie (1910) oraz za granicą: w Paryżu, Barcelonie, Wiedniu, Budapeszcie i Amsterdamie. Malował kompozycje figuralne, pejzaże, martwe natury i portrety, zwłaszcza dzieci. Eksperymentując z malarstwem kubistycznym wypracował swój indywidualny styl. Formą, kolorem i światłem, a także pewną deformacją budował pełne liryzmu choć czasami nie pozbawione pewnej ironii czy drwiny kompozycje malarskie.