Jeden z najznakomitszych i najbardziej cenionych portrecistów swych czasów utrwalających wizerunki osobistości ze sfer arystokratyczno-cesarskich, ziemiańskich, dworskich, parlamentarnych i akademickich monarchii austro-węgierskiej. Perfekcyjny warsztat malarski opanował studiując w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1871-1976, w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem A. Wagnera i O. Seitza w 1877 r. i w pracowni J. Matejki w 1878/1879 r. Swe umiejętności doskonalił ponadto w akademiach Wiednia (1879), Rzymu (1881) i Paryża u L. Bonnata (1883/84). Odbył podróże do Egiptu, Turcji, Grecji i Włoch. Był wielokrotnie nagradzany na wystawach w Wiedniu, Berlinie, Monachium i Paryżu; cieszył się uznaniem krytyki, m.in. gorąco chwalił go W. Gerson. W 1894 r. sukcesy artystyczne Pochwalskiego zostały uhonorowane przyznaniem mu profesury na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Mieszkając do 1918 r. w austriackiej stolicy artysta zajmował się głównie sztuką portretową. Oferowany wizerunek dziewczynki świadczy zarówno o znakomitym warsztacie malarza realisty jak o przenikliwym zmyśle obserwatora.
Olej, płótno naklejone na tekturę, 31,5 x 26,5 (w świetle ramy)
Sygn. p. g.: Kaź. Pochwalski
Jeden z najznakomitszych i najbardziej cenionych portrecistów swych czasów utrwalających wizerunki osobistości ze sfer arystokratyczno-cesarskich, ziemiańskich, dworskich, parlamentarnych i akademickich monarchii austro-węgierskiej. Perfekcyjny warsztat malarski opanował studiując w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych w latach 1871-1976, w monachijskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem A. Wagnera i O. Seitza w 1877 r. i w pracowni J. Matejki w 1878/1879 r. Swe umiejętności doskonalił ponadto w akademiach Wiednia (1879), Rzymu (1881) i Paryża u L. Bonnata (1883/84). Odbył podróże do Egiptu, Turcji, Grecji i Włoch. Był wielokrotnie nagradzany na wystawach w Wiedniu, Berlinie, Monachium i Paryżu; cieszył się uznaniem krytyki, m.in. gorąco chwalił go W. Gerson. W 1894 r. sukcesy artystyczne Pochwalskiego zostały uhonorowane przyznaniem mu profesury na Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Mieszkając do 1918 r. w austriackiej stolicy artysta zajmował się głównie sztuką portretową. Oferowany wizerunek dziewczynki świadczy zarówno o znakomitym warsztacie malarza realisty jak o przenikliwym zmyśle obserwatora.