Rze¼bę należy wiązać z postacią aktywnego w drugiej połowie XIX wieku na terenie północnych Włoch Luigi Minisiniego, wykształconego w Rzymie i Wenecji. Jako charakterystyczną cechę jego przedstawień figuralnych wymienia się przede wszystkim miękki, labilny modelunek form. Na dorobek artystyczny Minisiniego składają się przede wszystkim rze¼by sakralne, do dziś stanowiące wyposażenie kościołów. Są to m.in. dwie głowy anielskie w sanktuarium maryjnym w San Vito, popiersia bł. Bertrando i św. Augustyna w kościele Marii Panny w Udine. Znane są również jego rze¼by w Maniago, m.in. w kościele Niepokalanego Poczęcia - przedstawienie miejscowego notabla Nicolo Giacomo (1868). Sakralne rze¼by tego artysty znajdują się również w okręgu Fagagna (w parafii św. Giacomo) oraz w okręgu Conegliano. Przykładem rze¼by sepulkralnej autorstwa Minisiniego jest figura zmarłego ukazana jako anioł, która znajduje się w Tempio Gaspari w Latisana. Jest on także autorem dwóch ołtarzy w kościele św. Mikołaja w Castelnovo. Rze¼ba przedstawia dziewczynkę pochylającą się nad martwym ptaszkiem. Płynny, o eleganckiej linii modelunek postaci zdrada dążenie artysty do ukazania natury w jej subtelnej i wyidealizowanej postaci; harmonizuje z liryzmem przedstawionego tematu. Uderza świetny warsztat artysty, który uwidacznia się w fakturowym różnicowaniu materii i dbałości o szczegóły, takie jak drobiazgowy sposób opracowania proporcji dziecięcego ciała i układu fałd tuniki.
DZIEWCZYNKA OPŁAKUJźCA MARTWEGO PTASZKA, kon. XIX w.
Marmur kararyjski, wys. całkowita 55 cm
Sygnowany z tyłu na podstawie L. MINISINI.
Ubytki: brak czterech paluszków prawej dłoni i jednego paluszka prawej stopy, ułamane skrzydełko ptaszka.
Rze¼ba została przywieziona do Polski z Wiednia w pierwszych latach XX w. przez rodzinę Musiałow i pozostawała w zbiorach rodzinnych po tarnowskim rze¼biarzu Antonim Musiale (1884 - 1950).
Rze¼bę należy wiązać z postacią aktywnego w drugiej połowie XIX wieku na terenie północnych Włoch Luigi Minisiniego, wykształconego w Rzymie i Wenecji. Jako charakterystyczną cechę jego przedstawień figuralnych wymienia się przede wszystkim miękki, labilny modelunek form. Na dorobek artystyczny Minisiniego składają się przede wszystkim rze¼by sakralne, do dziś stanowiące wyposażenie kościołów. Są to m.in. dwie głowy anielskie w sanktuarium maryjnym w San Vito, popiersia bł. Bertrando i św. Augustyna w kościele Marii Panny w Udine. Znane są również jego rze¼by w Maniago, m.in. w kościele Niepokalanego Poczęcia - przedstawienie miejscowego notabla Nicolo Giacomo (1868). Sakralne rze¼by tego artysty znajdują się również w okręgu Fagagna (w parafii św. Giacomo) oraz w okręgu Conegliano. Przykładem rze¼by sepulkralnej autorstwa Minisiniego jest figura zmarłego ukazana jako anioł, która znajduje się w Tempio Gaspari w Latisana. Jest on także autorem dwóch ołtarzy w kościele św. Mikołaja w Castelnovo. Rze¼ba przedstawia dziewczynkę pochylającą się nad martwym ptaszkiem. Płynny, o eleganckiej linii modelunek postaci zdrada dążenie artysty do ukazania natury w jej subtelnej i wyidealizowanej postaci; harmonizuje z liryzmem przedstawionego tematu. Uderza świetny warsztat artysty, który uwidacznia się w fakturowym różnicowaniu materii i dbałości o szczegóły, takie jak drobiazgowy sposób opracowania proporcji dziecięcego ciała i układu fałd tuniki.