Młoda służąca z mosiężnym samowarem ukazana na tle dużego, drewnianego bufetu. Wydłużona sylwetka młodej dziewczyny, jej melancholijne zamyślenie, spokojna, wyciszona kolorystyka tworzą z tego obrazu bardzo interesującą kompozycję. Sposób malowania, rodzaj szybkiej, szerokiej kreski wskazują na wprawnego artystę, związanego z późnoakademickim nurtem malarstwa rosyjskiego. Najbliższych analogii należy szukać w kręgu artystów związanych z petersburską Akademią Sztuk Pięknych: Władimirem Makowskim (1846-1920) czy Walentim Sierowem (1865-1911).