Teodor Axentowicz - począwszy od roku 1903 - kilkakrotnie powracał do motywu dziewczyny z wazonem. Opracowywał go zarówno w wyrafinowanych kolorystycznie obrazach malowanych pastelem, jak i w różnych technikach graficznych - w czarno-białej algrafii, fluoroforcie oraz w nowej, własnej technice barwnego glinorytu. Bowiem „zainteresowanie Axentowicza grafiką było szczególne /.../ interesował go jedynie eksperyment graficzny i próby warsztatowe“
(cyt. za S. Krzysztofowicz-Kozakowska; patrz niżej).

Prezentowana tu rycina - glinoryt czterobarwny - weszła w skład Teki Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików, wydanej w liczbie 120 egzemplarzy staraniem Feliksa Jasieńskiego w 1903 w Krakowie. Starannie wydana Teka miała charakter bibliofilski. Płyty i kamienie z których odbijano ryciny zostały zniszczone.

Porównaj, m.in.:
- M. Grońska, Grafika w książce, tece, albumie, Wrocław-Warszawa-Kraków 1994, s. 27-28, 189-190;
- S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Teodor Axentowicz 1859-1938, Kat. wystawy, Muzeum Narodowe w Krakowie 1998, s. 22, 23, il. na s. 22; patrz także: s. 139, nr kat. I. 35, I. 36, s. 161, nr kat. V. 10 - V. 15, il.

01
Teodor AXENTOWICZ (1859 - 1938)

DZIEWCZYNA Z NIEBIESKIM WAZONEM, 1903

glinoryt barwny, papier
53 x 42,5 cm (w świetle passe-partout)
sygn. na płycie l.g.: axent

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Teodor Axentowicz - począwszy od roku 1903 - kilkakrotnie powracał do motywu dziewczyny z wazonem. Opracowywał go zarówno w wyrafinowanych kolorystycznie obrazach malowanych pastelem, jak i w różnych technikach graficznych - w czarno-białej algrafii, fluoroforcie oraz w nowej, własnej technice barwnego glinorytu. Bowiem „zainteresowanie Axentowicza grafiką było szczególne /.../ interesował go jedynie eksperyment graficzny i próby warsztatowe“
(cyt. za S. Krzysztofowicz-Kozakowska; patrz niżej).

Prezentowana tu rycina - glinoryt czterobarwny - weszła w skład Teki Stowarzyszenia Polskich Artystów Grafików, wydanej w liczbie 120 egzemplarzy staraniem Feliksa Jasieńskiego w 1903 w Krakowie. Starannie wydana Teka miała charakter bibliofilski. Płyty i kamienie z których odbijano ryciny zostały zniszczone.

Porównaj, m.in.:
- M. Grońska, Grafika w książce, tece, albumie, Wrocław-Warszawa-Kraków 1994, s. 27-28, 189-190;
- S. Krzysztofowicz-Kozakowska, Teodor Axentowicz 1859-1938, Kat. wystawy, Muzeum Narodowe w Krakowie 1998, s. 22, 23, il. na s. 22; patrz także: s. 139, nr kat. I. 35, I. 36, s. 161, nr kat. V. 10 - V. 15, il.