Malował przede wszystkim obrazy pozbawione treści symbolicznych - portrety i kompozycje figuralne oraz martwe natury. Znane są wypowiedzi artysty poświęcone własnej twórczości: "Koncentruję się na problemach budowy i koloru w obrazie. Stąd, zanim zacznę malować, wykonuję węglem na papierze szkic, w którym oswajam się z problemem. Choć mam zawsze przed sobą modela lub aranżację, wychodzę w kompozycji od abstrakcyjnego układu z rzeczywistymi formami wyobrażającymi w większym lub mniejszym stopniu ogólne rozwiązanie." Te syntetycznie potraktowane obrazy odznaczały się ekspresyjną linią, czasem niezależną od konturów postaci i przedmiotów, bogatą i gęstą fakturą, wyrazistym konturem i intensywnym kolorytem w tonacjach czerwieni, żółcieni, bieli i błękitu. W martwych naturach zwyczajne przedmioty - meble i pracowniane przedmioty oraz kwiaty - stwarzały artyście niewyczerpane możliwości studiów nad formą i kolorem.
J. Malinowski, B. Brus-Malinowska, W kręgu École de Paris. Malarze żydowscy z Polski, Warszawa 2007, s. 141-142

29
Zygmunt Józef (Sigmund, Sigmond) MENKES (1896 Lwów -1986 Riverdale)

Dziewczyna z lustrem, 1971 r.

olej, płótno, 56 × 46 cm
sygn. p. d.: Menkes
na odwrocie nalepka z galerii Associated American Artists w Nowym Jorku z tytułem pracy

* droit de suite

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Malował przede wszystkim obrazy pozbawione treści symbolicznych - portrety i kompozycje figuralne oraz martwe natury. Znane są wypowiedzi artysty poświęcone własnej twórczości: "Koncentruję się na problemach budowy i koloru w obrazie. Stąd, zanim zacznę malować, wykonuję węglem na papierze szkic, w którym oswajam się z problemem. Choć mam zawsze przed sobą modela lub aranżację, wychodzę w kompozycji od abstrakcyjnego układu z rzeczywistymi formami wyobrażającymi w większym lub mniejszym stopniu ogólne rozwiązanie." Te syntetycznie potraktowane obrazy odznaczały się ekspresyjną linią, czasem niezależną od konturów postaci i przedmiotów, bogatą i gęstą fakturą, wyrazistym konturem i intensywnym kolorytem w tonacjach czerwieni, żółcieni, bieli i błękitu. W martwych naturach zwyczajne przedmioty - meble i pracowniane przedmioty oraz kwiaty - stwarzały artyście niewyczerpane możliwości studiów nad formą i kolorem.
J. Malinowski, B. Brus-Malinowska, W kręgu École de Paris. Malarze żydowscy z Polski, Warszawa 2007, s. 141-142