Praca pochodzi z wczesnego okresu twórczości Henryka Burzca, powstała jeszcze pod silnym wpływem niedawno ukończonej Szkoły Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. Podczas okupacji Burzec wrócił w rodzinne strony do Międzyrzeca Podlaskiego, a następnie przeniósł się do wsi Niedźwiada, gdzie podjął pracę w tartaku. Przez ten czas nie porzucił jednak rzeźby i w czasach II wojny światowej tworzył małe rzeźby kameralne i religijne.