Tadeusz Kulisiewicz kształcił się w poznańskiej Szkole Sztuk Dekoracyjnych oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1923-27) pod kierunkiem Miłosza i Mieczysława Kotarbińskich oraz Władysława Skoczylasa. Zadebiutował w 1926 roku na wystawie Stowarzyszenia Artystów Grafików "Ryt". Przed 1939 rokiem stworzył kilka cykli drzeworytów: , Bacówka, Metody, Wieś w Gorcach, Rysunki Szlembarskie. Często też wystawiał zarówno w kraju, jak i za granicą. W czasie powstania warszawskiego spłonęły wszystkie rysunki znajdujące się w jego pracowni. Porzucił wówczas drzeworyt na korzyść rysunku. W tej technice powstał pierwszy powojenny cykl: 1945. W 1946 roku Kulisiewicz objął stanowisko profesora na warszawskiej ASP. Odbywał wiele egzotycznych podróży, które owocowały licznymi seriami rysunków. Jego kreska charakteryzowała się klasyczną prostotą. Oszczędne i syntetyczne formy stanowiły trafną kwintesencję ukazywanego obiektu. Prezentowana grafika pochodzi z teki drzeworytów , wydanej przez IPS w roku 1931.