„(…) Kanelba należy do „młodych” tej specjalnej kategorii (malarzy osiągających dojrzałość twórczą w Paryżu) – przybył z Polski z wyraźnym zamiarem bronienia swej niezależności twórczej i ani na chwilę nie odstąpił od tej zasady. Broni dwóch zasadniczych elementów swej sztuki: sposobu postrzegania Rzeczywistości i stylu. Zadanie to niełatwe, zwłaszcza w Paryżu, gdzie zamiłowanie do statycznej harmonii, właściwe duchowi łacińskiemu i znajdujące wyraz w precyzyjnej linii rysunku nie współgra z dynamizmem, w pewnym sensie romantycznym, wiecznie rozedrganego konturu, jaki leży u podstaw całej twórczości Kanelby.”
Z. St. Klingsland, La peinture de Kanelba, „Pologne Litteraire” 1932, nr 65–66, s. 4.
olej, sklejka, 48,5 × 34,5 cm
sygn. l. g.: "Kanelba"
„(…) Kanelba należy do „młodych” tej specjalnej kategorii (malarzy osiągających dojrzałość twórczą w Paryżu) – przybył z Polski z wyraźnym zamiarem bronienia swej niezależności twórczej i ani na chwilę nie odstąpił od tej zasady. Broni dwóch zasadniczych elementów swej sztuki: sposobu postrzegania Rzeczywistości i stylu. Zadanie to niełatwe, zwłaszcza w Paryżu, gdzie zamiłowanie do statycznej harmonii, właściwe duchowi łacińskiemu i znajdujące wyraz w precyzyjnej linii rysunku nie współgra z dynamizmem, w pewnym sensie romantycznym, wiecznie rozedrganego konturu, jaki leży u podstaw całej twórczości Kanelby.”
Z. St. Klingsland, La peinture de Kanelba, „Pologne Litteraire” 1932, nr 65–66, s. 4.