Malarz, rysownik i grafik, jeden z czołowych reprezentantów młodopolskiej sztuki inspirowanej rodzimym folklorem - był w swoim czasie jednym z najbardziej znanych i cenionych, także za granicą, portrecistów polskich. Kształcił się w Krakowie, Monachium i Paryżu (w pracowni E. A. Carolusa-Durana, 1882-95). Od 1895 roku był profesorem Akademii krakowskiej. Początkowo malował w realistycznej manierze akademickiej, później na jego sztukę wywarło wpływ angielskie malarstwo XVIII wieku oraz dzieła artystów współczesnych - Boldoniego, Whistlera czy Sargenta. Axentowicz zdobył sławę dzięki salonowym portretom arystokracji w Paryżu i Londynie. W 1909 roku został odznaczony przez cesarza Franciszka Józefa orderem Żelaznej Korony III klasy. W 1923 uhonorowano go Krzyżem Komandorskim Odrodzonej Polski, I klasy; w 1929 otrzymał Medal Dziesięciolecia Odrodzonej Polski, zaś w 1936 - Krzyż Komandorski z Gwiazdą i Wielką Wstęgą Orderu Odrodzonej Polski. Na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 został nagrodzony Wielkim Złotym Medalem.
Pastel, węgiel, czarna kredka na sumarycznym szkicu ołówkowym, papier naklejony na tekturę;
50 x 35 cm
Sygnowany l. śr: T. axentowicz
Na odwrocie sygnowany: T. Axentowicz. Obok okrągła pieczęć R. ALEKSANDROWICZ z napisem w otoku: MAGAZYN PRZYBORÓW MALARSKICH / KRAKÓW UL. BASZTOWA [...]
Malarz, rysownik i grafik, jeden z czołowych reprezentantów młodopolskiej sztuki inspirowanej rodzimym folklorem - był w swoim czasie jednym z najbardziej znanych i cenionych, także za granicą, portrecistów polskich. Kształcił się w Krakowie, Monachium i Paryżu (w pracowni E. A. Carolusa-Durana, 1882-95). Od 1895 roku był profesorem Akademii krakowskiej. Początkowo malował w realistycznej manierze akademickiej, później na jego sztukę wywarło wpływ angielskie malarstwo XVIII wieku oraz dzieła artystów współczesnych - Boldoniego, Whistlera czy Sargenta. Axentowicz zdobył sławę dzięki salonowym portretom arystokracji w Paryżu i Londynie. W 1909 roku został odznaczony przez cesarza Franciszka Józefa orderem Żelaznej Korony III klasy. W 1923 uhonorowano go Krzyżem Komandorskim Odrodzonej Polski, I klasy; w 1929 otrzymał Medal Dziesięciolecia Odrodzonej Polski, zaś w 1936 - Krzyż Komandorski z Gwiazdą i Wielką Wstęgą Orderu Odrodzonej Polski. Na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1929 został nagrodzony Wielkim Złotym Medalem.