Malarz i literat. Studiował malarstwo dekoracyjne w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie, którą ukończył w 1902 roku. Później kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1907 roku). W latach 1914-16 pełnił funkcję zastępcy komendanta straży zabytków miasta Krakowa. Był współzałożycielem Związku Powszechnego Artystów Plastyków, a także członkiem TPSP, w którego zarządzie był przez kadencję. Ponadto był członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Miasta Krakowa. Wykładał malarstwo na kursach im. A. Baranieckiego w Krakowie (1922-1923), zaś w latach 1924-1928 nauczał malarstwa w seminarium żeńskim w Krakowie. Malował akwarele, rzadziej obrazy olejne, głównie pejzaże górskie, widoki starego Krakowa, kościoły, fortyfikacje, zaułki i synagogi z krakowskiego Kazimierza (`Pochód Żydów z lampionami`), a także kwiaty. Tworzył ponadto na podstawie studiów i dokumentów rekonstrukcje dawnego wyglądu zespołów zabytkowych. Jego twórczość jest dość dobrze opracowana. W roku 2000 na Akademii Pedagogicznej w Krakowie powstała praca magisterska pt.: `Franciszek Turek - malarz Krakowa` (autorka Anna Ambroży-Kowalska, promotor prof. L. Orzech), zaś rok później ukazała się książka pt.: `Królewski Kraków i żydowski Kazimierz w rysunkach Franciszka Turka` (Natan Gross, ks. Franciszek Turek, `Księgarnia Akademicka` 2001). W roku 2001 na wystawie monograficznej w Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie została zaprezentowana twórczość artysty.
W delikatnej gamie akwareli artysta odtworzył realistyczny wygląd dziedzińca Collegium Maius z pierwszej połowy XX wieku. Collegium Maius, obiekt o późnogotyckiej pięknej architekturze, przetrwał w swojej pierwotnej formie do XIX wieku. W połowie XIX wieku poddano go konserwacji (K. Kremer), zacierając wiele autentycznych walorów. W wyniku prac rewaloryzacyjnych w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku przywrócono budynkowi w miarę możliwości pierwotną postać.

33
Franciszek TUREK (1882 Kraków - 1947 Kraków)

DZIEDZINIEC COLLEGIUM MAIUS

Akwarela, papier; 29,5 x 48 cm w świetle oprawy
Sygnowany p. d.: Fr. Turek | 2322

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Malarz i literat. Studiował malarstwo dekoracyjne w Państwowej Szkole Przemysłowej w Krakowie, którą ukończył w 1902 roku. Później kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (dyplom w 1907 roku). W latach 1914-16 pełnił funkcję zastępcy komendanta straży zabytków miasta Krakowa. Był współzałożycielem Związku Powszechnego Artystów Plastyków, a także członkiem TPSP, w którego zarządzie był przez kadencję. Ponadto był członkiem zarządu Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Miasta Krakowa. Wykładał malarstwo na kursach im. A. Baranieckiego w Krakowie (1922-1923), zaś w latach 1924-1928 nauczał malarstwa w seminarium żeńskim w Krakowie. Malował akwarele, rzadziej obrazy olejne, głównie pejzaże górskie, widoki starego Krakowa, kościoły, fortyfikacje, zaułki i synagogi z krakowskiego Kazimierza (`Pochód Żydów z lampionami`), a także kwiaty. Tworzył ponadto na podstawie studiów i dokumentów rekonstrukcje dawnego wyglądu zespołów zabytkowych. Jego twórczość jest dość dobrze opracowana. W roku 2000 na Akademii Pedagogicznej w Krakowie powstała praca magisterska pt.: `Franciszek Turek - malarz Krakowa` (autorka Anna Ambroży-Kowalska, promotor prof. L. Orzech), zaś rok później ukazała się książka pt.: `Królewski Kraków i żydowski Kazimierz w rysunkach Franciszka Turka` (Natan Gross, ks. Franciszek Turek, `Księgarnia Akademicka` 2001). W roku 2001 na wystawie monograficznej w Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie została zaprezentowana twórczość artysty.
W delikatnej gamie akwareli artysta odtworzył realistyczny wygląd dziedzińca Collegium Maius z pierwszej połowy XX wieku. Collegium Maius, obiekt o późnogotyckiej pięknej architekturze, przetrwał w swojej pierwotnej formie do XIX wieku. W połowie XIX wieku poddano go konserwacji (K. Kremer), zacierając wiele autentycznych walorów. W wyniku prac rewaloryzacyjnych w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku przywrócono budynkowi w miarę możliwości pierwotną postać.