Jest to typowe dla Czapskiego przedstawienie elementu codzienności, w charakterystyczny, migawkowy sposób. Malował on chętnie urywki z życia przeciętnegoczłowieka, sceny podpatrzone na ulicy, w domu, którym nadawał wyjatkową wartość, wzmacniając je wyrazistymi kolorami, skupiajacymi wzrok. Wykorzystuje portretowaną postać jako pewnego rodzaju figurę znak, której nadaje kluczowe znaczenie kolorystyczne.