Naczynie wsparte na owalnej, wywyższonej stopie zdobionej perełkowaniem, z brzuścem u dołu ujętym w wąskie pukle, wyżej gładkim, oddzielonym od szyi perełkami, z uchem taśmowym, rozdwojonym na końcu, u nasady wolutowym, zdobionym liśćmi, z nakrywką na zawiasku zwieńczoną kwiatonem. Wewnątrz złocony.
srebro próby 12 częściowo złocony cechowany (na brzegu stopy - monogram złotnika IGB - w owalu, próba 12 - w owalu, repunca z lat 1806-07 lwowskiego urzędu probierczego - półksiężyc i litera D); wys. 28 cm, szer. 15, 5 cm, głęb. 11,2 cm; waga 929 g.
Warszawa, k. XVIII w.
Naczynie wsparte na owalnej, wywyższonej stopie zdobionej perełkowaniem, z brzuścem u dołu ujętym w wąskie pukle, wyżej gładkim, oddzielonym od szyi perełkami, z uchem taśmowym, rozdwojonym na końcu, u nasady wolutowym, zdobionym liśćmi, z nakrywką na zawiasku zwieńczoną kwiatonem. Wewnątrz złocony.