Uczeń Wojciecha Weissa i Felicjana Kowarskiego w krakowskiej i warszawskiej ASP - był jednym z wybitnych przedstawicieli polskiego koloryzmu. Od 1931 należał do grupy Rytm; od 1933 do ugrupowania Pryzmat. Już wówczas wiele wystawiał, m.in. miał dwie wystawy indywidualne w warszawskim IPS. W 1939 r. przebywał na stypendium we Francji. Po wojnie był profesorem Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu w Toruniu, w latach 1947-1953 profesorem PWSSP w Sopocie, a od 1963 ASP w Warszawie. Swoje obrazy - pejzaże, martwe natury, portrety, kompozycje figuralne - prezentował na wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Obok malarstwa sztalugowego zajmował się polichromią, projektował mozaiki i sgraffita.