Przedstawienia dzieci były obecne w twórczości Joachima Weingarta już w najwcześniejszym okresie twórczości.
Artysta, malujący w tym czasie pod wpływem twórców wiedeńskich, posługiwał się dużymi płaszczyznami plam barwnych, obwiedzionych wyraźnym konturem. Stosował deformację postaci oraz ekspresję wyrażoną przez język ciała, zwłaszcza gesty rąk, z dążeniem do uchwycenia psychologii modela.
Po okresie neoklasycystycznej stylizacji, w latach 30., u przechodzącego silne stany emocjonalne Weingarta powróciły tendencje ekspresjonistyczne. Jego obrazy budowane są mocnymi uderzeniami, gwałtownie zmieniającego kierunek pędzla. Niuanse walorowe zostały zastąpione przez wyraźne kontrasty barwne – często czerwienie i oranże przeciwstawiane błękitom i przełamanym bielom.
DYSKUSJA NA TRAWIE, lata 30. XX w.
olej, płótno
75 x 104,5 cm
sygn. p.d.: Weingart
Na odwrocie zachowana częściowo nalepka wypełniona atramentem: Sujet: 3 personnes dans l’herbe | Auteur: Weingart | No 184 PRIX;
na krosnach napis czerwoną kredką: 103.
Przedstawienia dzieci były obecne w twórczości Joachima Weingarta już w najwcześniejszym okresie twórczości.
Artysta, malujący w tym czasie pod wpływem twórców wiedeńskich, posługiwał się dużymi płaszczyznami plam barwnych, obwiedzionych wyraźnym konturem. Stosował deformację postaci oraz ekspresję wyrażoną przez język ciała, zwłaszcza gesty rąk, z dążeniem do uchwycenia psychologii modela.
Po okresie neoklasycystycznej stylizacji, w latach 30., u przechodzącego silne stany emocjonalne Weingarta powróciły tendencje ekspresjonistyczne. Jego obrazy budowane są mocnymi uderzeniami, gwałtownie zmieniającego kierunek pędzla. Niuanse walorowe zostały zastąpione przez wyraźne kontrasty barwne – często czerwienie i oranże przeciwstawiane błękitom i przełamanym bielom.