Wlastimil Hofman, malarz pochodzenia czeskiego, od 1889 roku mieszkający w Krakowie. W latach 1896-1899 studiował w krakowskiej ASP u F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Stanisławskiego i L. Wyczółkowskiego. Naukę kontynuował w pracowni J. L. Gérome`a w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. Przebywał krótko w Wiedniu, następnie mieszkał kolejno w Pradze i Paryżu, od 1920 w Krakowie. Po II wojnie św. osiedlił się w Szklarskiej Porębie. Należał do wielu ugrupowań, m. in. do TAP Sztuka, grupy Zero, wiedeńskiej Secesji, czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Malował portrety, pejzaże, sceny z życia wsi, ale nader często nadawał tym przedstawieniom nastrój dziwności, tajemniczość bajkową i nostalgiczną nastrojowość. Formą, obrazy jego były nawiązaniem do młodopolskich doświadczeń malarskich, co świetnie uzupełniało ich wymowę pełną symboli.
DYPTYK - DOM BOGÓWKA W ZAKOPANEM, 1916 i 1925
Olej, tektura; 33 x 34 cm
Sygnowany p. d.: Wlastimil Hofmann | 1916
Olej, tektura; 33 x 39 cm
Sygnowany p. d.: Wlastimil Hofmann | Zakopane | Bogówka 1925
Wlastimil Hofman, malarz pochodzenia czeskiego, od 1889 roku mieszkający w Krakowie. W latach 1896-1899 studiował w krakowskiej ASP u F. Cynka, J. Malczewskiego, J. Stanisławskiego i L. Wyczółkowskiego. Naukę kontynuował w pracowni J. L. Gérome`a w Ecole des Beaux-Arts w Paryżu. Przebywał krótko w Wiedniu, następnie mieszkał kolejno w Pradze i Paryżu, od 1920 w Krakowie. Po II wojnie św. osiedlił się w Szklarskiej Porębie. Należał do wielu ugrupowań, m. in. do TAP Sztuka, grupy Zero, wiedeńskiej Secesji, czeskiego Towarzystwa Artystów Manes. Malował portrety, pejzaże, sceny z życia wsi, ale nader często nadawał tym przedstawieniom nastrój dziwności, tajemniczość bajkową i nostalgiczną nastrojowość. Formą, obrazy jego były nawiązaniem do młodopolskich doświadczeń malarskich, co świetnie uzupełniało ich wymowę pełną symboli.