Zbójna Góra obecnie częścią warszawskiej dzielnicy Wawer. Dawnymi czasy mówiono o pewnym grasującym w tych okolicach karczmarzu, który mamiąc swoich klientów mocnymi trunkami pozbawiał ich życia a ciała tych nieszczęśników ukrywał w lasach. Od tych właśnie zdarzeń wzięła nazwę Zbójna Góra
Malarz polski. Rozpoczął naukę rysunku w Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W. Gersona i J. Kauzika w latach 1891 - 93. Studia artystyczne uzupełniał w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach W. Łuszczkiewicza i A. Dauna. Studiował również w Paryżu, w szkole Viti pod kierunkiem R. Collina. Odbył liczne podróże artystyczne do Wiednia, Petersburga, Berlina, Drezna, Monachium, Wenecji, Florencji, Rzymu. Po zakończeniu studiów na stałe osiadł w Warszawie. W latach 1904 - 1914 współpracował jako rysownik z Tygodnikiem Ilustrowanym. Malował sceny o wymowie symbolicznej, portrety, pejzaże i motywy rodzajowe. W portretach zawsze starał się o wydobycie ekspresji, koncentrując zainteresowanie zwłaszcza na oczach modela.
Olej, tektura; 25,5 x 37 cm
Sygnowany l.d.: Zygmunt Badowski 94 / Zygmunt Badowski; p.d.: Zbója Góra 48
Na odwrocie stempel: III Wystawa prac Polskich Artystów Niezależnych w Warszawie
Zbójna Góra obecnie częścią warszawskiej dzielnicy Wawer. Dawnymi czasy mówiono o pewnym grasującym w tych okolicach karczmarzu, który mamiąc swoich klientów mocnymi trunkami pozbawiał ich życia a ciała tych nieszczęśników ukrywał w lasach. Od tych właśnie zdarzeń wzięła nazwę Zbójna Góra
Malarz polski. Rozpoczął naukę rysunku w Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W. Gersona i J. Kauzika w latach 1891 - 93. Studia artystyczne uzupełniał w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach W. Łuszczkiewicza i A. Dauna. Studiował również w Paryżu, w szkole Viti pod kierunkiem R. Collina. Odbył liczne podróże artystyczne do Wiednia, Petersburga, Berlina, Drezna, Monachium, Wenecji, Florencji, Rzymu. Po zakończeniu studiów na stałe osiadł w Warszawie. W latach 1904 - 1914 współpracował jako rysownik z Tygodnikiem Ilustrowanym. Malował sceny o wymowie symbolicznej, portrety, pejzaże i motywy rodzajowe. W portretach zawsze starał się o wydobycie ekspresji, koncentrując zainteresowanie zwłaszcza na oczach modela.