Z ekspertyzy Marty Romanowskiej z Muzeum Wyspiańskiego w Krakowie: "Rysunek należy do rzadkich w twórczości Wyspiańskiego scen rodzajowych, tym bardziej cennych. Ten rysunek opowiada o obyczajach domu (artysty) przedstawia Teofilę, żonę artysty w połogu, lub świeżo po urodzeniu najmłodszego dziecka. Ten szkic, narysowana na nim Helenka w 13 lat później ofiarowała znanemu kolekcjonerowi twórczości jej ojca. Katalog Stanisława Świerza 1925 poz. 383 wymienia ten rysunek nazywając go Studium śpiących postaci, żona i córka śpiące w łóżku wł. Włodzimierz Żuławski w Krakowie".
ołówek 21,3 × 17,1
sygnowany u dołu: "SWyspiański Grudzień 1901", na odwrocie dedykacja: "Panu Włodzimierzowi Żuławskiemu w dowód przyjaźni Helena Wyspiańska Kraków 12.12.1914 r."
Z ekspertyzy Marty Romanowskiej z Muzeum Wyspiańskiego w Krakowie: "Rysunek należy do rzadkich w twórczości Wyspiańskiego scen rodzajowych, tym bardziej cennych. Ten rysunek opowiada o obyczajach domu (artysty) przedstawia Teofilę, żonę artysty w połogu, lub świeżo po urodzeniu najmłodszego dziecka. Ten szkic, narysowana na nim Helenka w 13 lat później ofiarowała znanemu kolekcjonerowi twórczości jej ojca. Katalog Stanisława Świerza 1925 poz. 383 wymienia ten rysunek nazywając go Studium śpiących postaci, żona i córka śpiące w łóżku wł. Włodzimierz Żuławski w Krakowie".