Praca składająca się z trzech rysunków jest charakterystycznym przykładem analitycznych dociekań artysty rozwijanych w pierwszej połowie lat 70 w rysunkach, kolażach, instalacjach i książkach artystycznych. Refleksja nad językiem, jego referencyjnością, czy brakiem odniesień do rzeczywistości tak jak w prezentowanych pracach łączy się z grami językowymi, żartem, paradoksem. Rysunki powstały tuż przed realizacją i wydaniem w 1971 jednej z pierwszych książek artystycznych Kozłowskiego pt. A-B, z szybującymi w różnych kierunkach literami i bez ustalonego kierunku lektury.