Malarz, rzeźbiarz, fotografik, rysownik, grafik. Ukończył Wydział Architektury na Politechnice Krakowskiej (1952). Początkowo zajmował się fotografią; jego prekursorska wobec do body-artu, konceptualizmu i sztuki fotomedialnej twórczość należy do najważniejszych osiągnięć fotografii polskiej XX wieku. Przełomowym momentem w karierze artystycznej Beksińskiego była wystawa w Starej Pomarańczarni w Warszawie w 1964 roku, po której ten jeden z najciekawszych polskich malarzy końca lat 50-tych i lat 60-tych zyskał sobie trwającą do dziś dnia popularność. Krzysztof Jurecki pisze o Beksińskim: "Bardzo istotna jest fotograficzna twórczość artysty i wczesny okres jego twórczości rzeźbiarskiej i malarskiej do końca lat 70-tych Był jednym z nielicznych artystów, który na początku lat 60. świadomie porzucił dziedzictwo awangardowe poszukując syntezy różnych stylistyk, co można łączyć z zapowiedzią przełomu postmodernistycznego, jaki nastąpił w sztuce światowej w latach 60-tych i 70-tych a w polskiej w latach 90-tych" (http://www.cultu-re.pl/pl/culture/artykuly/os_beksinski_zdzislaw).