Księżna de la Salle była przyjaciółką Tamary Łempickiej, polskiej malarki art déco. Łempicka namalowała jej portret w 1925 roku. Obraz przedstawia księżną stojącą na czerwonym dywanie w eleganckim stroju do jazdy konnej.
Księżna de la Salle po rozwodzie z księciem otrzymała znaczne alimenty. Pieniądze te przeznaczyła m.in. na wspieranie artystów, w tym Tamary Łempickiej, zamawiając u niej swoje portrety oraz portret córki. Po utracie majątku w latach 30. XX wieku, księżna wraz z córką Romaną zamieszkała skromnie w małej alpejskiej wiosce.
Obraz "Portret księżnej de la Salle" z 1925 roku jest uważany za jedno z ważniejszych dzieł w twórczości Tamary Łempickiej, które wyznaczyło jej charakterystyczny styl art déco. Sama malarka ceniła ten obraz i trzymała go w swoim domu.
Tym większego znaczenia nabierają słowa Łempickiej: „Malowałam królów i prostytutki. Maluje tych, którzy są dla mnie inspirujący i powodują, że czuje wibracje.”

39
Tamara ŁEMPICKA (1898-1980)

Duchesse de la Salle (Księżna La Salle) 2018 (1925)

Litografia offsetowa, papier satynowy o wysokiej gramaturze, wymiary : 76,5 x 45,5 cm w świetle passe-partout, 94 x 60 cm w oprawie passe-partout, w sygn.na płycie l.g. „T de LEMPICKA » published in Italy (2001) under license of Victoria de Łempicka.

Zobacz katalog

Galeria Foksal 17

52 Aukcja. Sztuka Metamorfozy

24.04.2025

19:00

Cena wywoławcza: 2 200 zł
Zaloguj się, aby wysłać zgłoszenie

Księżna de la Salle była przyjaciółką Tamary Łempickiej, polskiej malarki art déco. Łempicka namalowała jej portret w 1925 roku. Obraz przedstawia księżną stojącą na czerwonym dywanie w eleganckim stroju do jazdy konnej.
Księżna de la Salle po rozwodzie z księciem otrzymała znaczne alimenty. Pieniądze te przeznaczyła m.in. na wspieranie artystów, w tym Tamary Łempickiej, zamawiając u niej swoje portrety oraz portret córki. Po utracie majątku w latach 30. XX wieku, księżna wraz z córką Romaną zamieszkała skromnie w małej alpejskiej wiosce.
Obraz "Portret księżnej de la Salle" z 1925 roku jest uważany za jedno z ważniejszych dzieł w twórczości Tamary Łempickiej, które wyznaczyło jej charakterystyczny styl art déco. Sama malarka ceniła ten obraz i trzymała go w swoim domu.
Tym większego znaczenia nabierają słowa Łempickiej: „Malowałam królów i prostytutki. Maluje tych, którzy są dla mnie inspirujący i powodują, że czuje wibracje.”