W latach 1953-1959 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie otrzymał dyplom w pracowni Michała Byliny. Od 1960 roku związany był z macierzystą uczelnią. W 1988 roku uzyskał tytuł profesora. W latach 1961-1962 uzyskał specjalizację w pracowni gobelinu artystycznego u Mieczysława Szymańskiego. W latach 60. zaprzyjaźnił się z Tadeuszem Kantorem. Znajomość zaowocowała współpracą artystyczną - Gostomski brał udział w happeningach Kantora i przez ponad 20 lat był aktorem w Teatrze Cricot 2 Kantora i Marii Jaremianki. Zagrał m.in. w "umarłej klasie", "Niech sczezną artyści" czy "Nigdy już tu nie powrócę". Razem z krytykami Wiesławem Borowskim, Anką Ptaszkowską i Mariuszem Tchorkiem oraz artystami Romanem Owidzkim, Henrykiem Stażewskim, Edwardem Krasińskim i Tadeusz Kantorem założył w Warszawie w 1966 roku galerię Foksal. W 1970 r. dostał nagrodę im. C.K.Norwida.
Technika mieszana, papier; 34 x 27,7 cm w św. p-p,
sygn. i dat. p.d.: Z Gostomski 2001 (ołówkiem).
W latach 1953-1959 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie otrzymał dyplom w pracowni Michała Byliny. Od 1960 roku związany był z macierzystą uczelnią. W 1988 roku uzyskał tytuł profesora. W latach 1961-1962 uzyskał specjalizację w pracowni gobelinu artystycznego u Mieczysława Szymańskiego. W latach 60. zaprzyjaźnił się z Tadeuszem Kantorem. Znajomość zaowocowała współpracą artystyczną - Gostomski brał udział w happeningach Kantora i przez ponad 20 lat był aktorem w Teatrze Cricot 2 Kantora i Marii Jaremianki. Zagrał m.in. w "umarłej klasie", "Niech sczezną artyści" czy "Nigdy już tu nie powrócę". Razem z krytykami Wiesławem Borowskim, Anką Ptaszkowską i Mariuszem Tchorkiem oraz artystami Romanem Owidzkim, Henrykiem Stażewskim, Edwardem Krasińskim i Tadeusz Kantorem założył w Warszawie w 1966 roku galerię Foksal. W 1970 r. dostał nagrodę im. C.K.Norwida.