Władysław Granzow, syn bogatego przemysłowca i filantropa polskiego, uczył się malarstwa w Warszawie, a od 1890 roku w Monachium u Stanisława Grocholskiego i w Paryżu u B. Constanta i Jean-Paul Laurensa. Był członkiem powołanego w 1910 w Paryżu Towarzystwa Polskiego Artystyczno-Literackiego, a następnie w 1904 roku dyrektorem artystycznym wychodzącego w Paryżu czasopisma "Sztuka". W Paryżu miał kilka wystaw indywidualnych, pierwszą z nich w galerii Druet w 1909. Autorem przedmowy do katalogu był słynny poeta i krytyk awangardowy, "ojciec" kubizmu Guillaume Apollinaire, z pochodzenia Polak - Wilhelm Apolinary Kostrowicki. W 1910, 1911 i dwukrotnie w 1912 roku prestiżowa galeria Berheim-Jeune urządziła pokaz dzieł artysty. Ślad rozpoczętej tak błyskotliwie kariery artystycznej urywa się na początku lat trzydziestych XX w.
olej na tekturze, 49,5 x 70 cm,
sygnowany p.d. "W. Granzow. 31".
Władysław Granzow, syn bogatego przemysłowca i filantropa polskiego, uczył się malarstwa w Warszawie, a od 1890 roku w Monachium u Stanisława Grocholskiego i w Paryżu u B. Constanta i Jean-Paul Laurensa. Był członkiem powołanego w 1910 w Paryżu Towarzystwa Polskiego Artystyczno-Literackiego, a następnie w 1904 roku dyrektorem artystycznym wychodzącego w Paryżu czasopisma "Sztuka". W Paryżu miał kilka wystaw indywidualnych, pierwszą z nich w galerii Druet w 1909. Autorem przedmowy do katalogu był słynny poeta i krytyk awangardowy, "ojciec" kubizmu Guillaume Apollinaire, z pochodzenia Polak - Wilhelm Apolinary Kostrowicki. W 1910, 1911 i dwukrotnie w 1912 roku prestiżowa galeria Berheim-Jeune urządziła pokaz dzieł artysty. Ślad rozpoczętej tak błyskotliwie kariery artystycznej urywa się na początku lat trzydziestych XX w.