Wybitny malarz Jacek Sempoliński tak pisał o twórczości Tomasza Tatarczyka: „Tatarczyk jest w swoim wiejskim odludziu zasiedziały, a jednym z głównych tematów swej sztuki czyni drogę, rzeczywistą wiejską drogę przez pola, przeważnie błotniste, czasem zaśnieżoną. [...] Przez użycie bieli i czerni zbliża się artysta do romantycznego syndromu wędrówki: Winterreise. Bo i inne tematy obrazów – wzgórza, rzeka, wąwozy – przyjmują rolę tylko rzeczy mijanych w drodze. Jest więc w tym malarstwie zespół sprzeczności ułożonych parami: zasiedzenie i podróż, bogactwo i asceza” (J. Sempoliński, Twardy wybór, [w:] Tomasz Tatarczyk. Malarstwo [kat. wystawy], Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2004, s. 34).