Uczył się w Szkole Sztuk Zdobniczych w Poznaniu (1921-22 u J. Bocheńskiego i J. Wronieckiego), po 1923 w krakowskiej Akademii Sztuk Pieknych (1925 u F. Pautscha, 1927 u F. Kowarskiego). Debiutował na II Salonie Instytutu Propagandy Sztuki w Warszawie. Należał do grupy Pryzmat, z którą wystawiał od 1933. Odbył podróże do Paryża (1935) oraz Grecji i Włoch (1937). Malował pejzaże, portrety, martwe natury oraz polichromie (w kościołach N. Marii Panny i św. Marcina w Poznaniu) . Po II wojnie światowej posługiwał się płaskimi, zgeometryzowanymi formami nadając swym kompozycjom prawie abstrakcyjny charakter.