Malarz, uczeń krakowskiej SSP w pracowni F. Szynalewskiego, W. Łuszczkiewicza i
J. Matejki. Studia kontynuował w akademii monachijskiej, po czym odbył podróż artystyczną na Węgry i do Włoch. Mieszkał w Lwowie (1890-1914), Zakopanem (1914-1921) i Poznaniu (od 1921), skąd często wyjeżdżał do Zakopanego i na Huculszczyznę. Był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich oraz członkiem TZSP. Brał udział w licznych wystawach w Polsce, a także w Wiedniu, Londynie, Monachium, Petersburgu. Najchętniej wypowiadał się w technice akwarelowej, malował portrety, martwe natury, pejzaże z okolic Tatr i Huculszczyzny, gdzie często wprowadzanym motywem była architektura.
olej, płótno,
45,5 x 62 cm
sygn. l.d.: Augustynowicz 1904
Malarz, uczeń krakowskiej SSP w pracowni F. Szynalewskiego, W. Łuszczkiewicza i
J. Matejki. Studia kontynuował w akademii monachijskiej, po czym odbył podróż artystyczną na Węgry i do Włoch. Mieszkał w Lwowie (1890-1914), Zakopanem (1914-1921) i Poznaniu (od 1921), skąd często wyjeżdżał do Zakopanego i na Huculszczyznę. Był członkiem lwowskiego Związku Artystów Polskich oraz członkiem TZSP. Brał udział w licznych wystawach w Polsce, a także w Wiedniu, Londynie, Monachium, Petersburgu. Najchętniej wypowiadał się w technice akwarelowej, malował portrety, martwe natury, pejzaże z okolic Tatr i Huculszczyzny, gdzie często wprowadzanym motywem była architektura.