LITERATURA:
- Dieter Burkamp, Jerzy Panek. Werkverzeichnis der graphischen Arbeiten 1939 - 1993, Kerber Verlag, Bielefeld 1995, poz. 143, s. 97.
- Krystyna Kulig-Janarek, Jerzy Panek (1918-2001) [kat. wystawy], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2006, il. 84, s. 180.
W 1955 uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Zajmował się grafiką i malarstwem. Najpełniej wypowiadał się w drzeworycie. Wyjazd do Chin w 1956, zetknięcie się Panka z tamtejszym drzeworytnictwem oraz kaligrafią, miały znaczenie formujące dla jego przyszłej osobowości artystycznej: "Przede wszystkim w Chinach zająłem się tylko grafiką. W bardzo krótkim czasie zrobiłem około 30 drzeworytów. Ciąłem wprost na deskach, na ogół bez szkiców. No i zetknąłem się z wielką, starą sztuką chińską. Z rzeźbami, pieczęciami, kaligrafią. Sztuka niesłychanie dynamiczna, gwałtowna, ale i syntetyczna. To było dla mnie bardzo ważne. I ten szacunek dla rzemiosła. To naród fachowców" ([w:] E. Dzikowska, Artyści mówią. Wywiady z mistrzami grafiki, Warszawa 2011, s. 178). Z czasem artysta geometryzuje, upraszcza, jego prace stają się bardziej syntetyczne. Od 1958 wykształca swój dojrzały styl, zaczyna pracować seriami. Do jednego z najbardziej znanych cykli należy ten z Don Kichotem.
drzeworyt/bibuła, 51 x 40 cm
sygnowany oł. p.d.: Don Kichot I, Panek, 1958
LITERATURA:
- Dieter Burkamp, Jerzy Panek. Werkverzeichnis der graphischen Arbeiten 1939 - 1993, Kerber Verlag, Bielefeld 1995, poz. 143, s. 97.
- Krystyna Kulig-Janarek, Jerzy Panek (1918-2001) [kat. wystawy], Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 2006, il. 84, s. 180.
W 1955 uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa krakowskiej ASP. Zajmował się grafiką i malarstwem. Najpełniej wypowiadał się w drzeworycie. Wyjazd do Chin w 1956, zetknięcie się Panka z tamtejszym drzeworytnictwem oraz kaligrafią, miały znaczenie formujące dla jego przyszłej osobowości artystycznej: "Przede wszystkim w Chinach zająłem się tylko grafiką. W bardzo krótkim czasie zrobiłem około 30 drzeworytów. Ciąłem wprost na deskach, na ogół bez szkiców. No i zetknąłem się z wielką, starą sztuką chińską. Z rzeźbami, pieczęciami, kaligrafią. Sztuka niesłychanie dynamiczna, gwałtowna, ale i syntetyczna. To było dla mnie bardzo ważne. I ten szacunek dla rzemiosła. To naród fachowców" ([w:] E. Dzikowska, Artyści mówią. Wywiady z mistrzami grafiki, Warszawa 2011, s. 178). Z czasem artysta geometryzuje, upraszcza, jego prace stają się bardziej syntetyczne. Od 1958 wykształca swój dojrzały styl, zaczyna pracować seriami. Do jednego z najbardziej znanych cykli należy ten z Don Kichotem.