Malarz, rysownik, fotograf. Począwszy od roku 1923 studiował krótko w Szkole Przemysłowej w Krakowie. Wkrótce zetknął się z Tadeuszem Peiperem i Władysławem Strzemińskim. Zainspirowany typografią stosowaną Strzemińskiego nawiązał w 1926 roku współpracę z czasopismem "Zwrotnica". W tymże roku wziął udział w pierwszej wystawie grupy Praesens prezentując osiem kompozycji abstrakcyjnych. Zainteresował się także fotomontażem, wykorzystując tę technikę m. in. do tworzenia groteskowych ilustracji. W okresie 1928-36 eksperymentował w zakresie fotografii stosując często uzupełnianie kompozycji elementami graficznymi. W 1932 roku wziął udział w międzynarodowej wystawie typografii, zorganizowanej przez grupę "a. r.". W latach 1932-1933 współpracował też z awangardowym studium filmowym (SPAF) w Krakowie. Od 1935 roku wystawiał swe prace z krakowskim oddziałem ZZPAP. We wrześniu 1939 roku wstąpił do wojska. Dostawszy się do niewoli niemieckiej uciekł i powrócił do Krakowa. W 1941 roku został aresztowany przez Gestapo, które zniszczyło również większość jego prac z lat 1926-39. Po wojnie, w 1945 roku był jednym z organizatorów sekcji szczecińskiego ZPAP. W początkowym okresie twórczości konstruował swe obrazy z prostych linii łączących się w geometryczne bloki. Później wprowadził formy bardziej zróżnicowane, falujące i przenikające się.
W prezentowanym dziele malarz za pomocą niezwykle precyzyjnej kreski tworzy błyskawiczny szkic obserwowanej rzeczywistości. Za pomocą kilku ruchów piórka utrwala on zarysy obserwowanych form, tworząc niezwykle sugestywny obraz oglądanego krajobrazu. Kreska określa tutaj kształt, pozostawiając jednocześnie niedopowiedzianą pełną formę przedmiotu, pozostawiając miejsce dla wyobraźni oglądającego.