Malarz, grafik, popularyzator sztuki i wykładowca. W latach 1951-1959 studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP w pracowniach profesorów Stanisława Czajkowskiego i Kazimierza Tomorowicza.W 1954 roku przeniósł się do pracowni Ilustracji i Książki prowadzonej przez prof. Jana Marcina Szancera na Wydziale Grafiki. Pod jego kierunkiem uzyskał dyplom w 1957 roku. Jednocześnie kontynuował dodatkową specjalizację warsztatową w drzeworycie i linorycie u prof. Wacława Waśkowskiego. W latach 1984-1986 był dyrektorem Stołecznego Biura Wystaw Artystycznych. W latach 1998-2007 wykładał w pracowniach rysunku i malarstwa na Wydziale Grafiki Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie.
Był i jest inicjatorem i kuratorem wielu wystaw i plenerów integrujących środowisko artystów.
Jego twórczość malarska przesycona jest silnymi związkami z naturą, cechuje ją porządek w budowie i kompozycji. Zaangażowaniem w malarstwie A. Balcerzaka są pejzaże rodzinnego Mazowsza. Centralnym tematem pozostaje luminizm: malarska pogoń za zmiennym teatrem natury rozświetlanym słonecznym lub księżycowym blaskiem, pogoń za nieustanną grą świateł.
Obok malarstwa uprawia grafikę artystyczną i użytkową. Zaprojektował 30 serii znaczków pocztowych (łącznie 143 projekty). Otrzymał za nie szereg nagród, wśród nich Złoty Medal przyznany przez prezydenta Republiki Włoskiej na Międzynarodowej Wystawie Filatelistycznej w Asagio za najpiękniejszy znaczek 1972 roku. Wykonywał ilustracje do podręczników szkolnych. Malarstwo prezentował na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych ogólnopolskich i międzynarodowych oraz na prezentacjach sztuki polskiej za granicą.
Olej, płótno; 70 x 100 cm
Sygnowany p.d.: A. Balcerzak
Malarz, grafik, popularyzator sztuki i wykładowca. W latach 1951-1959 studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej ASP w pracowniach profesorów Stanisława Czajkowskiego i Kazimierza Tomorowicza.W 1954 roku przeniósł się do pracowni Ilustracji i Książki prowadzonej przez prof. Jana Marcina Szancera na Wydziale Grafiki. Pod jego kierunkiem uzyskał dyplom w 1957 roku. Jednocześnie kontynuował dodatkową specjalizację warsztatową w drzeworycie i linorycie u prof. Wacława Waśkowskiego. W latach 1984-1986 był dyrektorem Stołecznego Biura Wystaw Artystycznych. W latach 1998-2007 wykładał w pracowniach rysunku i malarstwa na Wydziale Grafiki Europejskiej Akademii Sztuki w Warszawie.
Był i jest inicjatorem i kuratorem wielu wystaw i plenerów integrujących środowisko artystów.
Jego twórczość malarska przesycona jest silnymi związkami z naturą, cechuje ją porządek w budowie i kompozycji. Zaangażowaniem w malarstwie A. Balcerzaka są pejzaże rodzinnego Mazowsza. Centralnym tematem pozostaje luminizm: malarska pogoń za zmiennym teatrem natury rozświetlanym słonecznym lub księżycowym blaskiem, pogoń za nieustanną grą świateł.
Obok malarstwa uprawia grafikę artystyczną i użytkową. Zaprojektował 30 serii znaczków pocztowych (łącznie 143 projekty). Otrzymał za nie szereg nagród, wśród nich Złoty Medal przyznany przez prezydenta Republiki Włoskiej na Międzynarodowej Wystawie Filatelistycznej w Asagio za najpiękniejszy znaczek 1972 roku. Wykonywał ilustracje do podręczników szkolnych. Malarstwo prezentował na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych ogólnopolskich i międzynarodowych oraz na prezentacjach sztuki polskiej za granicą.