Aleksander Płonczyński - malarz pejzażysta, rysownik i litograf. W roku 1838 rozpoczął studia na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, a po roku przerwał je i zapisał się do Szkoły Sztuk Pięknych. Tam uczył się do roku 1844 pod kierunkiem znanego pejzażysty Jana Nepomucena Głowackiego. Już jako student zaczął prezentować swoje prace na wystawach w Krakowie i Warszawie. Trzykrotnie, bezskutecznie, starał się o przyznanie stypendium na dalszą edukację za granicą. Po studiach początkowo uczył rysunku w szkołach parafialnych oraz prywatnie, a od 1847 objął katedrę "perspektywy i krajowidoków" w Szkole Sztuk Pięknych. Jednocześnie uczył malarstwa w Liceum św. Anny (1847-1858). Ceniony wysoko jako pedagog stworzył w krakowskiej uczelni nowoczesną szkołę pejzażu, gdzie jako jeden z pierwszych nauczycieli prowadził zajęcia w plenerze. Częstym motywem jego prac były drobiazgowo traktowane, wiernie oddające charakter okolicy, pejzaże tatrzańskie, a także krajobrazy z okolic Krakowa, widoki miasta, jego architektury i zabytków.
Olejny obraz Aleksandra Płonczyńskiego "Dolina Kościeliska w Tatrach" jest dużą rzadkością na rynku antykwarycznym. Artysta wysoko ceniony jako pedagog, który jako jeden z pierwszych wprowadził malowanie i rysowanie w plenerze, cieszył się również dużym uznaniem krytyki i publiczności. Jego dzieła były chętnie nabywane i już za życia artysty rozproszyły się wśród prywatnych nabywców.