W Skoczowie był jednym z uczniów Gustawa Morcinka. Po zdaniu matury rozpoczął studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wiosną 1939 r. uzyskał stypendium i wyjechał do Paryża, gdzie postanowił zostać dowiadując się o wybuchu wojny. Po zajęciu Paryża przez Wehrmacht schronił się w Aix-en-Provence, gdzie z Paryża przeniosła się filia Akademii Krakowskiej prowadzona już wówczas przez prof. Wacława Zawadowskiego. Po 1947 r. przeniósł się do Menton. Podczas prac malarskich w latach 1951/52 w Vallauris poznał Pabla Picassa, który tam wówczas mieszkał i tworzył. Klimek przyjaźnił się również z Chagallem i Matissem, z tym ostatnim założył w 1951 r. i prowadził Biennale Internationale d’Art de Menton. Jego dzieła zostały nagrodzone srebrnym medalem w latach 1951 oraz 1953. Miał wystawy w renomowanych galeriach na całym świecie. W jego sztuce widać wpływ Picassa oraz Chagalla.
Olej, płótno; 92,5 x 73,5 cm
Sygnowany p.d.: Klimek
na odwrocie nalepka Galerie Saint-Paul de Vence, La Placette
W Skoczowie był jednym z uczniów Gustawa Morcinka. Po zdaniu matury rozpoczął studia malarskie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Wiosną 1939 r. uzyskał stypendium i wyjechał do Paryża, gdzie postanowił zostać dowiadując się o wybuchu wojny. Po zajęciu Paryża przez Wehrmacht schronił się w Aix-en-Provence, gdzie z Paryża przeniosła się filia Akademii Krakowskiej prowadzona już wówczas przez prof. Wacława Zawadowskiego. Po 1947 r. przeniósł się do Menton. Podczas prac malarskich w latach 1951/52 w Vallauris poznał Pabla Picassa, który tam wówczas mieszkał i tworzył. Klimek przyjaźnił się również z Chagallem i Matissem, z tym ostatnim założył w 1951 r. i prowadził Biennale Internationale d’Art de Menton. Jego dzieła zostały nagrodzone srebrnym medalem w latach 1951 oraz 1953. Miał wystawy w renomowanych galeriach na całym świecie. W jego sztuce widać wpływ Picassa oraz Chagalla.