Scena ukazuje filozofa Diogenesa karcąco patrzącego na męża z cennym, zapewne złotym pucharem szydzącego z młodzieńca. Akcja rozgrywa się w potrzaskanym wichrami górskim lesie. Salvator Rosa - malarz włoski urodzony w czerwcu 1615 roku w Arenella, dzielnicy Neapolu, zmarły w marcu 1673 roku w Rzymie. Uważany za prekursora romantyzmu w malarstwie. Studiował w Neapolu, gdzie znalazł się pod wpływem hiszpańskiego realisty Jusepe Ribera. Znany jest głównie jako autor scen rodzajowych z pustelnikami i włóczęgami na tle dzikich, romantycznych krajobrazów, malował sceny batalistyczne i marynistyczne. Dzieła malarskie i graficzne Salvatora Rosa są obecnie ozdobą najważniejszych zbiorów malarskich i graficznych a od końca lat 90. ubiegłego wieku Sala nr 13, na pierwszym piętrze paryskiego Luwru, nosi imię Salvatora Rosy, z woli konserwatorów muzeum i kustoszy działu włoskiego malarstwa XVII i XVIII wieku. Również jego rodzinny Neapol uczcił go nazywając jedną ze stacji metra jego imieniem, a w czasach swoich "lat pielgrzymki" po Europie, romantyczny kompozytor Franz Liszt zatytułuje jeden ze swych utworów "Canzonetta del Salvator Rosa". Również polscy artyści znali twórczość Salvatora Rosy, m.in. Cyprian Kamil Norwid w wierszu Spółcześni pisał: "Poeta-malarz-sztycharz-Rewolucjonista, Salwator Rosa!...", a Czesław Miłosz poświęcił mu wiersz w Pejzażu z postaciami.
Akwaforta po fachowej konserwacji. Rzadkość antykwaryczna.