Prezentowane prace są projektami scenografii Lidii i Jerzego Skarżyńskich do przedstawienia opery Krzysztofa Pendereckiego Diabły z Loudun w Staatsoper w Hamburgu 20 czerwca 1969 (prapremiera światowa) w reżyserii Konrada Swinarskiego.

Libretto „Diabłów z Loudun“, opracowane przez samego kompozytora, oparte zostało na kronikarskim opowiadaniu Aldousa Huxleya, ujętym następnie w formę scenicznego dramatu przez Johna Whitinga. Mówi ono o autentycznym wydarzeniu – o głośnym i ponurym procesie w niewielkim francuskim miasteczku niedaleko Poitiers. Nietrudno jednak odnaleźć tu motywy i problemy aktualne w czasach znacznie nam bliższych. Nietolerancja, okrucieństwo, poniżanie człowieka i zbrodnia w imię bezdusznego fanatyzmu, walka o zachowanie godności ludzkiej wobec zorganizowanej nienawiści – czyż nie znamy tego z tragicznych doświadczeń także naszego stulecia? Nic dziwnego, że temat taki szczególnie zafrapował polskiego kompozytora. Pociągnęła go także z pewnością ciekawa postać i tragiczne losy Urbana Grandiera, który z duchownego o libertyńskich raczej przekonaniach, ceniącego elegancję, wytworność i wszelkie uroki życia, przekształca się w męczennika, aby ostatecznie urosnąć do rangi bohatera. Obok Grandiera zaś występuje w „Diabłach z Loudun“ cała galeria wyrazistych, a różnorodnych postaci, z dotkniętymi zbiorowym obłędem zakonnicami, z rozhisteryzowaną, pełną tłumionych namiętności przeoryszą Joanną i sadystycznym egzorcystą, ojcem Barre, na czele.
Józef Kański, Przewodnik Operowy, PWM 1997