Urodzony w Gdyni. Studiował na PWSSP, dzisiaj Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. W latach 1970 – 1975. Dyplom nr 758, uczeń a potem asystent Profesora Józefa Hałasa, który ukształtował drogę artystyczną swego ucznia. Prace Jacka Wolffa charakteryzuje ścisły związek z naturą. Woda, wiatr, góry, jaskinie oraz przestrzeń są inspiracją jego rysunków i obrazów. W pracach widać zwięzłą jędrność i poszukiwanie prostej, monumentalnej formy. W uproszczeniach tych dochodzi do granic syntezy, wykluczając wszelką przypadkowość barwy i kształtu. Jest w tym w pewnym stopniu kontynuatorem drogi swego Profesora – mistrza pejzażu syntetycznego. Twórczość artysty prezentowana była na 5 wystawach indywidualnych i 14 zbiorowych w kraju i za granicą. Swoje prace pokazywał między innymi na wystawach w galerii grupy HAPP (Human Art. Present Production) w Berlinie Zachodnim, w Umea w Szwecji, na wystawie „Junge Kunstler aus Polen” w galerii miejskiej w Schwabisch Hall niedaleko Stuttgartu w ramach Tygodni Kultury Polskiej i na dużej wystawie indywidualnej w Galerii Hoffelner w Linz w Austrii oraz dwukrotnie wystawiał się na międzynarodowych wystawach na Węgrzech w towarzystwie słynnego Christo na wystawie „A Termeszet-The Nature” w 1985 roku w Pecsi Galeria, oraz „Rajz Drawing w 1988 roku. Prace wartysty znajdują się kolekcjach prywatnych w Kanadzie, USA, Szwajcarii, Austrii, Niemczech oraz w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki w roku 1977. W 1978 roku brał udział w Międzynarodowym Triennale Rysunku we Wrocławskim Muzeum Architektury, a w 1980 roku otrzymał Wyróżnienie Honorowe na Wystawie Malarstwa Młodych im. W.Cwenarskiego