Dyptyk powstały z połączenia dwóch płócien jest przykładem rozwijanej przez artystę od początku lat 90. koncepcji "obrazu złożonego z obrazów". W seriach tzw. obrazów zbijanych były to wieloelementowe kompozycje składające się z kilku, a nawet kilkunastu blejtramów, które rozbijały zasadę jednorodnej struktury powierzchni obrazowej. W pracy, której tytuł nawiązuje do brakującego fragmentu płótna, artysta rozbija też strukturę pojedynczego obrazu, włączając w jego pole obrazowe, to co zazwyczaj pozostaje niewidoczne, zasłonięte powierzchnią płótna. Ciecierski nazywany "konceptualistą wśród malarzy" poddaje analitycznym zabiegom nie tylko samo malarstwo i jego granice, ale również materialne i technologiczne uwarunkowania uprawianej dyscypliny.
2003
Dyptyk, akryl na płótnie, lewa część o wym. 33 x 27 cm, prawa część o wym. 33,4 x 24 cm, łączone na odwrocie metalowymi wkrętami i dwoma listwami ze sklejki
Sygn., dat i tytuł na odwrocie
Dyptyk powstały z połączenia dwóch płócien jest przykładem rozwijanej przez artystę od początku lat 90. koncepcji "obrazu złożonego z obrazów". W seriach tzw. obrazów zbijanych były to wieloelementowe kompozycje składające się z kilku, a nawet kilkunastu blejtramów, które rozbijały zasadę jednorodnej struktury powierzchni obrazowej. W pracy, której tytuł nawiązuje do brakującego fragmentu płótna, artysta rozbija też strukturę pojedynczego obrazu, włączając w jego pole obrazowe, to co zazwyczaj pozostaje niewidoczne, zasłonięte powierzchnią płótna. Ciecierski nazywany "konceptualistą wśród malarzy" poddaje analitycznym zabiegom nie tylko samo malarstwo i jego granice, ale również materialne i technologiczne uwarunkowania uprawianej dyscypliny.