Scena przedstawia defiladę szwadronu ułanów przez Kazimierz Dolny (?). Na czele szyku widoczny jest oficer prowadzący, w głębi orkiestra i poczet sztandarowy. Za nim podążają pierwsze szeregi ułanów z lancami przybranymi biało-czerwonymi proporczykami. Jasnożółty kolor otoków wskazuje, iż mogą to być ułani 3 płk. Ułanów Śląskich, bądź też 14 płk. Ułanów Jazłowieckich. Ich okrągłe czapki pozwalają nam na datowanie wydarzenia pomiędzy 1919 a 1921 rokiem.
Stanisław Bagieński, malarz, ilustrator. Uczył się w warszawskiej Klasie Rysunkowej pod kierunkiem W. Gersona oraz na przełomie lat 1901-03 w Monachium i Paryżu. Malował sceny rodzajowe, motywy staromiejskie, a przede wszystkim obrazy o tematyce batalistycznej, gloryfikujące polskiego żołnierza. Przeważnie były to epizody wojenne z czasów napoleońskich, powstania listopadowego oraz szereg prac z czasów pierwszej wojny światowej. Poza ww. uprawiał również malarstwo pejzażowe o motywach tatrzańskich i morskich. Współpracował z "Tygodnikiem Ilustrowanym", "Biesiadą Literacką", "Światem". Należał do stowarzyszenia artystów malarzy Pro Arte. Jego obrazy odznaczają się poprawnością rysunku i kompozycji, dokładnym studium kostiumologii oraz prawdopodobieństwem sytuacyjnym.